Ποπ-κόρν

Το δημοφιλές σνακ από τους καβουρδισμένους σπόρους του καλαμποκιού, που όπως δηλώνει  και το όνομά του, όταν σκάει πάνω σε φωτιά κάνει τον χαρακτηριστικό ήχο pop (σκάω) έχει μια πολύ μακριά ιστορία. Σε αρχαιολογική ανασκαφή στο Ν. Μεξικό έχουν βρεθεί υπολείμματα ποπ-κορν που χρονολογούνται πάνω από 5000 χρόνια. Η παράδοση αναφέρει ότι οι άνθρωποι των σπηλαίων κρατούσαν πάνω από την φωτιά κόκκους καλαμποκιού περασμένα σε κλαράκια.  Στις 22 Φεβρουαρίου 1630 ένας ινδιάνος έδειξε τον τρόπο της παρασκευής του ποπ-κορν σε Βρετανούς αποίκους στο Πλύμουθ. Θα το τρώνε για πρωινό και μάλιστα θα προσθέτουν και ζάχαρη. Πολύ αργότερα, κατά τον 19^ο αιώνα, οι πλανόδιοι πωλητές θα το πουλάνε σε πανηγύρια, πάρκα και τελικά στους κινηματογράφους, αλλάζοντας όμως την ζάχαρη με αλάτι. Σε σύγκριση με άλλα σνακ (γαριδάκια, πατατάκια) είναι πιο υγιεινό αρκεί να μην έχει μεγάλη ποσότητα αλατιού και λιπαρής ουσίας.