Από την Θήβα μέχρι την Κρήτη και από την Νάουσα
μέχρι τη Σκύρο, η Ελλάδα μεταμφιέστηκε, φόρεσε τις μάσκες και γιορτάζει το
καρναβάλι
Νάουσα«Γενίτσαροι και μπούλες» είναι το βασικό έθιμο που συνεχίζει να αναβιώνει τις αποκριές στην Νάουσα, σύμφωνα με το οποίο οι ντόπιοι μεταμφιέζονται με παραδοσιακές φορεσιές ακολουθώντας πιστά κάποιο παραδοσιακό τελετουργικό που χρονολογείται από τον 18ο αιώνα. Το νταούλι και ο ζουρνάς ακούγονται διαρκώς σε κάθε γειτονιά ενώ το κρασί από το ξυνόμαυρο της Νάουσας έχει την τιμητική του.
Κοζάνη
Κύριο χαρακτηριστικό της κοζανίτικης αποκριάς είναι «Ο φανός» από το αρχαϊκό φαίνω, το άναμμα δηλ. της φωτιάς σε βωμό, στο σταυροδρόμι κάθε γειτονιάς, ενώ τα σατυρικά πειράγματα στο κοζανίτικο γλωσσικό ιδίωμα, προκαλούν εκπληκτικές ηχητικές εκπλήξεις.
Θήβα
Αναβιώνει το έθιμο του Βλάχικου Γάμου, που κρατάει από το 1830. Γίνεται την Καθαρή Δευτέρα. Η νύφη και όλο το συμπεθεριό αναπαρίστανται από άνδρες, που κανονίζουν με αντεγκλήσεις και σκωπτικά σχόλια την προίκα και όλο το τελετουργικό του γάμου.
Σκύρος
Η Σκυριανή αποκριά οργανώνεται και γιορτάζεται σε τρία σκέλη. Το ένα είναι οι μεταμφιεσμένοι σε Γέρους, Κοπέλες και Φράγγους. Το δεύτερο η διοργάνωση υπαίθριων θεατρικών παραστάσεων και απαγγελίες σατυρικών στίχων από ερασιτέχνες ποιητές και ηθοποιούς και τέλος την Καθαρή Δευτέρα, που αποτελεί και το κλείσιμο των αποκριάτικων σκυριανών εκδηλώσεων.
Ρέθυμνο
Από το 1914 χρονολογούνται τα πρώτα στοιχεία αποκριάτικων εκδηλώσεων στο Ρέθυμνο της Κρήτης. Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού, ο χορός και η παρέλαση των αποκριάτικων αρμάτων, οι καντάδες στα σοκάκια της παλιάς πόλης, το παιδικό κυνήγι του θησαυρού, είναι μερικά από τα αποκριάτικα έθιμα. Όμως και την Καθαρή Δευτέρα συνεχίζονται οι εκδηλώσεις στο Ρέθυμνο, με αναβίωση των Κρητικών εθίμων, όπως τα μουτζουρώματα στο χωριό Αρμένοι, οι Λεράδες, η Αρκούδα, ο Χότζας, ο Τσαγκάρης, το Προξενιό και η Καμήλα, είναι δρώμενα από το χωριό Μέρωνας, ενώ στο χωριό Αποδούλου, αναβιώνει το έθιμο του Καντή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου