Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Ο «γέρος του Μοριά», πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου του 1843.
Γεννήθηκε το 1770 στο χωριό Ραμοβούνι της Μεσσηνίας, όπου είχε καταφύγει η οικογένειά του για να γλυτώσει την μανία των Τούρκων. Ο πατέρας του σκοτώθηκε 10 χρόνια αργότερα στην μάχη της Μηλιάς στην Μάνη και ο Κολοκοτρώνης, πήγε στα αδέλφια της μητέρας του, στην Αλωνίσταινα. Στα 15 του ορίστηκε από τους ντόπιους αρματολός. Το 1805 με τον μεγάλο κατατρεγμό, έφυγε στην Ζάκυνθο, όπου κατατάχθηκε στα ρωσικά τάγματα της Επτανήσου. Εκεί γνώρισε και τον Ιωάννη Καποδίστρια. Το 1818 μυήθηκε στην φιλική Εταιρεία και  με την έναρξη της επανάστασης  το 1821 ξαναγύρισε στην Πελοπόννησο. Η νίκη των Ελλήνων στο Βαλτέτσι και η άλωση της Τριπολιτσάς, οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στον Κολοκοτρώνη, που τον επέβαλλαν σαν αρχηγό του στρατού της Πελοποννήσου. Η κυβέρνηση τον διόρισε αρχιστράτηγο όταν στα Δερβενάκια κατάστρεψε τον στρατό του Δράμαλη. Μα και η ίδια η κυβέρνηση τον φυλάκισε  το 1824 στην Ύδρα σαν αντάρτη, κάτω όμως από την λαϊκή αξίωση, αναγκάζεται ύστερα από 4 μήνες να τον ελευθερώσει και να τον κάνει πάλι αρχηγό των επιχειρήσεων κατά του Ιμπραήμ. Κατόρθωσε τότε με ελάχιστα μέσα να κρατήσει στην ζωή την επανάσταση, μέχρι την ναυμαχία του Ναβαρίνου. Με τον ερχομό του Όθωνα στην Ελλάδα, η αντιβασιλεία καταδικάζει τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα σε θάνατο, ως αντιβασιλικούς. Ο ίδιος ο Όθωνας όμως όταν ενηλικιώθηκε του χάρισε  την ποινή,  τον απελευθέρωσε, τον έκανε σύμβουλο της Επικράτειας αποδίδοντας του τον βαθμό του στρατηγού.