Τσάι και συμπάθεια

Στις 10 Ιανουαρίου 1839, φτάνει για πρώτη φορά το τσάι στην Αγγλία, από την Ινδία

Ο δρόμος του τσαγιού ξεκίνησε πριν από 5.000 περίπου χρόνια από την Κίνα, όταν ο Κινέζος αυτοκράτορας Σεν Νουνγκ, το ανακάλυψε τυχαία το 2737 π.Χ. όταν κατά λάθος έπεσε ένα φύλλο τσαγιού στο φλιτζάνι του που είχε ζεστό νερό και αυτός αποφάσισε να το δοκιμάσει. Η ζεστασιά και η ζέστη που αισθάνθηκε όταν το ήπιε, τον έκαναν να το ονομάσει «διερεύνηση», στα κινέζικα Tchae Από την Κίνα διαδόθηκε στην Ιαπωνία και την Ινδία. Στην Ιαπωνία ο μύθος θέλει το τσάι να φυτρώνει από τα βλέφαρα του Βούδα όταν έπεσαν στο χώμα. Βασικό ρόλο στην διάδοση του τσαγιού στην Ιαπωνία έπαιξαν οι βουδιστές μοναχοί, που το συνέδεσαν με τον διαλογισμό. Οι πρώτοι ευρωπαίοι που δοκίμασαν το τσάι ήταν οι έμποροι και οι ιεραπόστολοι. Στην Ευρώπη ήρθε με την επιστροφή του Μάρκο Πόλο. Ευρέως όμως άρχισε να διαδίδεται γύρω στον 17ο αιώνα, όχι μόνο σαν ρόφημα αλλά σαν και φάρμακο, τονωτικό και καθαρτικό. Το τσάι κατ’ αρχάς είχε κερδίσει την προτίμηση των βασιλικών οικογενειών και της αριστοκρατίας, προτού διαδοθεί και στις υπόλοιπες κοινωνικές τάξεις και αποτελέσει το ρόφημα των κοινωνικών εκδηλώσεων. Καλλιεργείται σε πολλές χώρες, Κίνα, Ιαπωνία, Ινδίες, Κεϋλάνη, Βραζιλία, Σουμάτρα, Αμερική, Καναδά, Ρωσία κ ά. Από τον τρόπο που κατεργάζονται τα φύλλα του διακρίνεται σε πράσινο και σε μαύρο. Στην Ελλάδα έχουμε τοπικές ποικιλίες το τσάι του βουνού, που φύεται σε ορεινά μέρη και το δίκταμο της Κρήτης. Το τσάι ιδίως το πράσινο είναι πηγή αντιοξειδωτικών στοιχείων, έχει αντιιϊκή, χημειοπροστατευτική και αντιβακτηριδιακή δράση, βοηθάει στην ενυδάτωση του οργανισμού, προλαμβάνει τον πολλαπλασιασμό των βακτηριδίων, είναι ευεργετικό για τις λειτουργίες του κυκλοφορικού συστήματος, την πέψη και τον μεταβολισμό, αποτελεί αντίδοτο στο αλκοόλ και τέλος περιέχει βιταμίνες, μαγγάνιο και κάλιο. Γευστικές προτάσεις: Εκτός από την κλασσική πρόταση με λεμόνι, μπορείτε να προσθέσετε λίγη μαστίχα, μέλι, χυμό πορτοκαλιού ή ξύσμα, μυρωδικά (κανέλα, γαρίφαλο κ ά)