Κόκκινο, ζουμερό και δροσιστικό,
με το χρώμα του φλόγα,
τη γεύση του δροσιά, είναι ο
πρωταγωνιστής του καλοκαιριού.
Το επιστημονικό του όνομα Citrullus lanatus
(Κίτρουλλος ο κοινός), η ελληνική υδροπέπων, αντίστοιχη με την αγγλική water
melon. ενώ η σημερινή του ονομασία καρπούζι, μάλλον προέρχεται από την τούρκικη
karpouz, ή την περσική xarbuz. Η ιδιότητά του ότι περιέχει νερό, δροσίζει και
ξεδιψά, συνάδει για κάποιον τόπο καταγωγής, άνυνδρο ή με λιγοστό νερό, όπως η
Αφρική. Και πραγματικά το καρπούζι απεικονίζεται σε ιερογλυφικά της Αρχαίας
Αιγύπτου. Τον 10ο μΧ αιώνα, καλλιεργείται στην Κίνα, ενώ στην Ευρώπη
εμφανίζεται μετά τον 13ο. Υπάρχουν 2 ποικιλίες καρπουζιού, που διαφέρουν μεταξύ
τους μόνο στο μέγεθος Καρπούζι σε κανονικό μέγεθος με ή χωρίς κουκούτσια και
μίνι επίσης με ή χωρίς κουκούτσια.
Αγορά
Για να μην σας βγει «μάπα το καρπούζι», κατά την αγορά του,
προσέχετε η επιφάνειά του να είναι καθαρή χωρίς σκασίματα, ξερά ή κίτρινα μέρη
και το κοτσάνι του να είναι πράσινο και όχι ξερό, που σημαίνει φρεσκοκομμένο.
Τέλος όταν το χτυπάμε, ο ήχος να είναι καθαρός κι όχι υπόκωφος.
Θρεπτικά συστατικά
Το καρπούζι περιέχει πολλά θρεπτικά συστατικά, όπως
βιταμίνες Α, Β1, Β6, Β12, C, βήτα-καροτένιο, φυτικές ίνες, λυκοπένιο ( είναι
αυτό που του δίνει το κόκκινο χρώμα), κάλιο, σελήνιο.
Κατανάλωση και
συντήρηση
Το καρπούζι τρώγεται σαν φρούτο κομμένο σε φέτες, χτυπημένο
στο μπλέντερ σε γρανίτα ή αναψυκτικό,
αλλά και βρασμένο σε μαρμελάδα, ή γλυκό
του κουταλιού. Συνδυάζεται πολύ ωραία σε φρουτοσαλάτες, με φέτα ή κατσικίσιο
τυρί. Συντηρείται καλύτερα στο ψυγείο, αν είναι δυνατόν ολόκληρο και όχι σε
μικρά κομματάκια γιατί χάνει τα υγρά του και αλλοιώνεται η γεύση του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου