Βγήκε από το πλευρό του Αδάμ, έγινε μούσα, βιβλίο, τραγούδι,
έμπνευση, ζωγραφιά, σύντροφος, μάνα, γιαγιά, αδελφή, ερωμένη.
Η διαδρομή της μέσα από τους αιώνες έχει αναδείξει μια πληθώρα εκφάνσεων των ρόλων και των αγώνων της, μέχρι αυτό που ονομάζουμε σήμερα χειραφέτηση των γυναικών και ισότητα των δυο φύλων. Σε μια αυστηρώς ανδροκρατούμενη κοινωνία, ξεφεύγει από τον ζυγό της πατρικής και συζυγικής εξουσίας και με μόνο όπλο την αποχή από τις ερωτικές δραστηριότητες, καταφέρνει να σταματήσει τον πόλεμο των ανδρών, όπως περιγράφει ο Αριστοφάνης στην Λυσιστράτη και μάλιστα τον 5ο αιώνα π.Χ.Στα βυζαντινά χρόνια, θα επιβάλλει την παρουσία της είτε με την αγιότητα, Αγία Ελένη, είτε με την εξουσία, αυτοκράτειρα Θεοδώρα, είτε με την μόρφωση και την εξυπνάδα της, Άννα Κομνηνή. Στα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα, θα αντιμετωπίζεται ως μάγισσα και θα καίγεται στην πυρά, απλά και μόνον επειδή είχε άποψη και δεν πειθαρχούσε στους κανόνες. Στην τουρκοκρατία θα σταθεί επάξια, προτάσσοντας τα στήθη της, δίπλα στον άνδρα, αδελφό, γιο ή πατέρα και θα θυσιαστεί χωρίς να λογαριάσει την ζωή της. Η θυσία της αυτή θα γίνει χορός και τραγούδι. Στα χρόνια μετά την απελευθέρωση του 1821, όποιος τολμούσε να μιλήσει για γυναικεία χειραφέτηση θα χαρακτηριζόταν τουλάχιστον ονειροπόλος, άλλωστε και τα πρώτα ψήγματα αλλαγών, παρουσιάζονται στα 1830 με την δημιουργία της αστικής τάξης. Διέξοδο τουλάχιστον, στην επαγγελματική αποκατάσταση τότε θα δώσει η δημιουργία του Αρσακείου, όπου οι κοπέλες της εποχής σπούδαζαν δασκάλες. Τριάντα χρόνια αργότερα θα δημιουργηθεί ο γυναικείος σύλλογος «Προοδευτικών κυριών» με άδοξο όμως τέλος καθώς η κοινωνία της εποχής εκείνης απαγορεύει την όποια διεκδίκηση των δικαιωμάτων της, αμφισβητώντας ακόμα και το δικαίωμα στην μόρφωση.Η ανάδειξη των γυναικείων ζητημάτων χειραφέτησης θα εμφανιστούν για πρώτη φορά γύρω στα 1889, από την δημοσιογράφο και συγγραφέα Καλλιρρόη Περέν και μέσα από την εβδομαδιαία εφημερίδα της «Εφημερίς των Γυναικών». Μόλις το 1952 κατοχυρώνεται με νόμο το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι των γυναικών, στις δημοτικές και βουλευτικές εκλογές, με πρώτη βουλευτή την Ελένη Σκούρα, με τον «Ελληνικό Συναγερμό».Τέλος το 1975 το ελληνικό Σύνταγμα ορίζει ρητά ότι «όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου», ενώ δυο χρόνια αργότερα ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών καθιερώνει την 8η Μαρτίου ως παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα της γυναίκας.
Η διαδρομή της μέσα από τους αιώνες έχει αναδείξει μια πληθώρα εκφάνσεων των ρόλων και των αγώνων της, μέχρι αυτό που ονομάζουμε σήμερα χειραφέτηση των γυναικών και ισότητα των δυο φύλων. Σε μια αυστηρώς ανδροκρατούμενη κοινωνία, ξεφεύγει από τον ζυγό της πατρικής και συζυγικής εξουσίας και με μόνο όπλο την αποχή από τις ερωτικές δραστηριότητες, καταφέρνει να σταματήσει τον πόλεμο των ανδρών, όπως περιγράφει ο Αριστοφάνης στην Λυσιστράτη και μάλιστα τον 5ο αιώνα π.Χ.Στα βυζαντινά χρόνια, θα επιβάλλει την παρουσία της είτε με την αγιότητα, Αγία Ελένη, είτε με την εξουσία, αυτοκράτειρα Θεοδώρα, είτε με την μόρφωση και την εξυπνάδα της, Άννα Κομνηνή. Στα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα, θα αντιμετωπίζεται ως μάγισσα και θα καίγεται στην πυρά, απλά και μόνον επειδή είχε άποψη και δεν πειθαρχούσε στους κανόνες. Στην τουρκοκρατία θα σταθεί επάξια, προτάσσοντας τα στήθη της, δίπλα στον άνδρα, αδελφό, γιο ή πατέρα και θα θυσιαστεί χωρίς να λογαριάσει την ζωή της. Η θυσία της αυτή θα γίνει χορός και τραγούδι. Στα χρόνια μετά την απελευθέρωση του 1821, όποιος τολμούσε να μιλήσει για γυναικεία χειραφέτηση θα χαρακτηριζόταν τουλάχιστον ονειροπόλος, άλλωστε και τα πρώτα ψήγματα αλλαγών, παρουσιάζονται στα 1830 με την δημιουργία της αστικής τάξης. Διέξοδο τουλάχιστον, στην επαγγελματική αποκατάσταση τότε θα δώσει η δημιουργία του Αρσακείου, όπου οι κοπέλες της εποχής σπούδαζαν δασκάλες. Τριάντα χρόνια αργότερα θα δημιουργηθεί ο γυναικείος σύλλογος «Προοδευτικών κυριών» με άδοξο όμως τέλος καθώς η κοινωνία της εποχής εκείνης απαγορεύει την όποια διεκδίκηση των δικαιωμάτων της, αμφισβητώντας ακόμα και το δικαίωμα στην μόρφωση.Η ανάδειξη των γυναικείων ζητημάτων χειραφέτησης θα εμφανιστούν για πρώτη φορά γύρω στα 1889, από την δημοσιογράφο και συγγραφέα Καλλιρρόη Περέν και μέσα από την εβδομαδιαία εφημερίδα της «Εφημερίς των Γυναικών». Μόλις το 1952 κατοχυρώνεται με νόμο το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι των γυναικών, στις δημοτικές και βουλευτικές εκλογές, με πρώτη βουλευτή την Ελένη Σκούρα, με τον «Ελληνικό Συναγερμό».Τέλος το 1975 το ελληνικό Σύνταγμα ορίζει ρητά ότι «όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου», ενώ δυο χρόνια αργότερα ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών καθιερώνει την 8η Μαρτίου ως παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα της γυναίκας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου