2009: «Έφυγε» η μάγκισσα της επιθεώρησης Σπεράντζα Βρανά

Η Ελπίδα Χωματιανού, όπως ήταν το όνομά της, γεννήθηκε στο Μεσολόγγι στις 6 Φεβρουαρίου του 1932, «ο καρπός του έρωτα» δυο παιδιών που ποτέ δεν παντρεύτηκαν, όπως γράφει η ίδια στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της «Τολμώ».
Στα 15 της θα μείνει ορφανή από μητέρα και για να επιβιώσει ακολουθεί ένα μπουλούκι που δίνει παρατάσεις από πόλη σε πόλη. Πρωτοεμφανίζεται στην Αθήνα το 1948 στην επιθεώρηση «Άνθρωποι-άνθρωποι», και δυο χρόνια αργότερα κάνει το κινηματογραφικό της στην ταινία «Έλα στον θείο». Ακολουθούν αρκετές ταινίες ακόμα «Το σωφεράκι», «Η ωραία των Αθηνών», «Μέλπω», «Η Εύα δεν αμάρτησε», «Ο παλαβός κόσμος του Θανάση» και η τελευταία της «Save sex» το 1999. Μεγάλη επιτυχία γνωρίζει με την ταινία «Κάλπικη λίρα», όπου υποδύεται μια πόρνη.  Η προκλητική εμφάνισή της, οι χορευτικές της κινήσεις, αλλά και η βραχνή φωνή της την κάνουν περιζήτητη στις επιθεωρήσεις της εποχής, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία και αποτελώντας για το θέατρο «Ακροπόλ» βασικό στέλεχος. «Τ’ αστέρια της

Αθήνας», «Τριαντάφυλλα για σας», «Μια ζωή Γκόλφω», «Συνέβη στην Κατίνα»κ ά  Εκτός όμως από τις εμφανίσεις της στο θέατρο και τον κινηματογράφο, ως ηθοποιού εμφανίζεται και ως τραγουδίστρια. Γνωστά τραγούδι που ερμήνευσε «Το τραμ το τελευταίο», «Αυτό το μάμπο το βραζιλιέρο», «Η βαλίτσα» κ ά. Είχε κάνει εμφανίσεις στην τηλεόραση, δίνοντας συμβουλές για προσωπικά θέματα, ή συνταγές μαγειρικής. Χαρακτηριστική της συνταγή η φανουρόπιτα. Έγραψε ακόμα και αρκετά βιβλία με γνωστότερο το αυτοβιογραφικό «Τολμώ», ή άλλα που αναφέρονται στο θέατρο «Επιθεώρηση καψούρα μου», «Τα μπουλούκια, το θέατρο κι εγώ», αλλά και λογοτεχνικά «Το τίμιο μπορντέλο» κ ά

Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας εξ αιτίας ενός τροχαίου ατυχήματος. Η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε μετά τον θάνατο του επί 45 χρόνια συζύγου της Παύλου Πατάκα. Άφησε την τελευταία της πνοή στα 77 της χρόνια, τα ξημερώματα της Τρίτης, ύστερα από καρδιακό επεισόδιο.

Χαρακτηριστικές ατάκες:

- «Το σωφεράκι»

Άει πάενε ρε! Άει πάενε να μη σε στείλω στην οδό Αιόλου για καρίκωμα!
Ρε είσαι μπούρδας!

- «Έλα στο θείο»

- «Η κάλπικη λίρα» Υποδύεται μια γυναίκα ελευθερίων ηθών

Άκου, τι δουλειά κάνω, πουλάω βίους αγίων.

2008: Πέθανε ο Πολ Νιούμαν, Αμερικανός ηθοποιός

Γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου του 1925 στο Σέϊκερς Χάϊτ του Οχάϊο. Ξεκινήσε την καριέρα του την δεκαετία του ’50, με την ταινία «Λυσσασμένη γάτα» δίπλα στην Λιζ Τέηλορ. Συμμετείχε σε περισσότερες από 50 ταινίες, «Ο δικαστής», «Η ετυμηγορία». Κλασσικές παραμένουν οι ταινίες που έπαιξε με τον φίλο του Ρόμπερτ Ρένφορντ «Δυο ληστές» και «Κεντρί». Είχε προταθεί 9 φορές για Όσκαρ και το κέρδισε το 1987 με «Το χρώμα του χρήματος», όπου είχε σαν συμπρωταγωνιστή τον νέο τότε και ανερχόμενο ηθοποιό Τομ Κρουζ. Αν και υπήρξε ένας από τους ωραιότερους άνδρες του κόσμου, μάλιστα το 1990 είχε εκλεγεί ανάμεσα στους πρώτους 50, η ζωή του κύλησε χωρίς σκάνδαλα, με την σύντροφό του Τζόαν Γουντγουόρντ, που τους χώρισε ο θάνατός του. Από τους δυο γάμους του είχε αποκτήσει έξι παιδιά. Πολιτικοποιημένο άτομο, με συμμετοχή σε εκδηλώσεις για τον πυρηνικό αφοπλισμό και το Δημοκρατικό Κόμμα και με πλούσιο φιλανθρωπικό έργο, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 83 ετών, μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο των πνευμόνων

Σε μια ρόγα από σταφύλι…

Στην Παλαιά Διαθήκη, το κλήμα αναφέρετε ως το πρώτο φυτό που καλλιέργησε ο άνθρωπος. Το μεσογειακό κλίμα ευνόησε την παραγωγή του και εξαπλώθηκε σε όλο τον «γνωστό και κλασσικό» τότε κόσμο, γύρω από την Μεσόγειο. Υπάρχουν πάνω από 3000 ποικιλίες σταφυλιών, από τις οποίες 40-50 καταναλώνονται ως επιτραπέζιες, για την παραγωγή σταφίδας ή για μαγειρική χρήση, οι υπόλοιπες χρησιμοποιούνται για την παραγωγή μούστου-κρασιού, ξυδιού, πετιμεζιού. Υπάρχουν ακόμα κατηγορίες ως προς το χρώμα (λευκά, κόκκινα, ροζέ, μπλε-μοβ), με μικρές ή μεγάλες ρώγες, με κουκούτσια ή χωρίς, αλλά και διάφορες τοπικές ποικιλίες. Μεγάλη η θρεπτική αξία του σταφυλιού, καθώς περιέχει βιταμίνες Α, Β6 και C, μαγνήσιο, σίδηρο, κάλιο και ασβέστιο, ακόμα γλυκόζη και φρουκτόζη, από τις γλυκαντικές του ύλες. Οι αποτοξινωτικές και διουρητικές ιδιότητες του είναι αποδεδειγμένες. Στην διατροφή μας, μέσω της μαγειρικής χρησιμοποιούμε σχεδόν όλα τα μέρη του φυτού της αμπέλου. Όταν είναι τρυφερά τα βλαστάρια του σε εύγευστες και υγιεινές σαλάτες, τα φύλλα του για να γεμίσουμε ντολμαδάκια, το σταφύλι το τρώμε σαν φρούτο, αλλά το φτιάχνουμε και γλυκό, το ξερό σταφύλι σαν σταφίδα, τον φρέσκο μούστο για την κατασκευή γλυκών μουσταλευριά, μουστοκούλουρα, σουτζούκια, χαϊμαλιά, αλλά και πετιμέζι, μετά την ζύμωση του μούστου, το πίνουμε σαν κρασί και τέλος το περίσσιο κρασί το κάνουμε ξύδι. 

Γλυκό σταφύλι

Για να απολαμβάνετε όλο το χρόνο την γλύκα του σταφυλιού,

κάντε το, εύκολα και γρήγορα, γλυκό του κουταλιού

Υλικά

1 κιλό σταφύλια σουλτανίνα, 1/2 κιλό ζάχαρη, 1 κλαδάκι αρμπαρόριζα

Εκτέλεση

Καθαρίζετε τα σταφύλια να μείνουν μόνο οι ρόγες. Τις πλένετε και τις στραγγίζετε. Βράζετε στην κατσαρόλα την ζάχαρη με όσο νερό χρειάζεται για να πήξει και να γίνει σιρόπι. Προσθέτετε τα σταφύλια και την αρμπαρόριζα και συνεχίζετε το βράσιμο μέχρι να δέσει το γλυκό. Αφήνετε να κρυώσει, αφαιρείτε την αρμπαρόριζα και βάζετε το σταφύλι σε βάζα. Διατηρείται στο ψυγείο για αρκετό διάστημα.

Η καρδούλα μας το ξέρει…

Την τελευταία Κυριακή του Σεπτεμβρίου γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Καρδιάς, μια ημέρα μόνο αφιερωμένη στην πηγή της ζωής μας, την καρδιά, τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου όμως το ξεχνάμε… με αποτέλεσμα τα στοιχεία από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Καρδιολογίας, να είναι αποκαρδιωτικά και οι αριθμοί να μας κόβουν το αίμα, καθώς οι καρδιοαγγειακές παθήσεις και τα εμφράγματα αποτελούν παγκοσμίως την πρώτη αιτία θανάτου. Καρδιαγγειακές παθήσεις, όπως η στεφανιαία νόσος, το έμφραγμα του μυοκαρδίου, η υπέρταση και η καρδιακή ανεπάρκεια. που μπορούν να προληφθούν, με υγιεινή διατροφή, με άσκηση και με διακοπή του καπνίσματος κι όμως πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να το αγνοούν.
- Μην τρώτε την καρδιά σας, φάτε σωστά και υγιεινά

- Για την καρδιά σου νοιάσου και γυμνάσου

- Η πρόληψη, ο καλύτερος καρδιολόγος

- Μην καίτε την καρδιά σας, κόψτε το τσιγάρο

2013: «Έφυγε» η μεγάλη κυρία του λαϊκού μας τραγουδιού Πόλυ Πάνου

Η Πολυτίμη Κολιοπάνου, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1940 στην Αθήνα, αλλά μεγάλωσε στην Πάτρα. Από μικρή ηλικία αρχίζει να τραγουδάει, πότε ανεβαίνοντας μόνη της στο πάλκο και πότε συμμετέχοντας σε διαγωνισμούς τραγουδιού, όπου την «ανακαλύπτει» και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Αρχικά της αλλάζει το όνομα και στη συνέχεια της αλλάζει και την ζωή, προωθώντας την στις δισκογραφικές εταιρείες και στο λαϊκό τραγούδι. Για πολλά χρόνια η φωνή της κρατάει τα σκήπτρα στο λαϊκό τραγούδι με συνθέσεις κορυφαίων συνθετών της δεκαετίας του ΄50, Β. Τσιτσάνη, Γ. Ζαμπέτα, Μ. Χατζιδάκι, Α. Καλδάρα, Γ.Μητσάκη κ ά, σε τραγούδια που έμειναν διαχρονικά, «Τα παιδιά του Πειραιά» (α΄ εκτέλεση), «Ένα σφάλμα έκανα», «Τα λιμάνια», «Πήρα την στράτα την κακιά», «Αντιλαλούνε τα βουνά», «Φέρτε μια κούπα με κρασί,  «Μες στην πολύ σκοτούρα μου»,«Κατήφορος», «Τι σου ΄κανα και πίνεις», «Εσένα δεν σου άξιζε αγάπη» κ ά. Έφυγε στα 72 της χρόνια μετά από πολύμηνη μάχη με την επάρατο.

…Πετώ ψηλά στα σύννεφα και πάω
μ’ έναν αϊτό που έχω κι’ αγαπάω,
πετώ ψηλά στα σύννεφα και κλαίω
και μ’ ένα σπίρτο τα παλιά τα καίω… (Βρήκα τα φτερά μου)

Πηγή: Kleiditousol.blogspot.com Συντάκτης: Χάρης Κόντος

1984: Πέθανε ο Χρόνης Εξαρχάκος, κωμικός ηθοποιός

Γεννήθηκε το 1932 στην Ερμούπολη της Σύρου. Σπούδασε στην δραματική σχολή Κατσέλη. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1963 στην «Βίλα των οργίων» με το θίασο Ρηγόπουλου- Αναλυτή και 1 χρόνο αργότερα έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στην ταινία «Διαζύγιο αλα ελληνικά». Διακρίθηκε κυρίως σε κωμικούς ρόλους της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου συμμετέχοντας σε περισσότερες από 30 ταινίες, σε β΄ ρόλους  συνήθως. «Διπλοπενιές» (1966), «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» (1961), «Γοργόνες και μάγκες» (1968), «Ένας ιππότης για την Βασούλα» (1968), «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι» (1971), «Η Παριζιάνα» (1969), «Μαριχουάνα στοπ» (1971), «Γκαρσονιέρα για 10» (1981) κ ά. Αξιόλογη και η συμμετοχή του σε επιθεωρήσεις εκείνης της εποχής με τελευταία «Το παραμύθι πάει σύννεφο».Πέθανε μετά από μακροχρόνια μάχη με την επάρατο

Χαρακτηριστικές ατάκες:

- «Η παριζιάνα» Παριστάνει έναν ομοφυλόφιλο

Θαμώνας καφενείου: Τι βγάζει η Καλαμάτα, αγοράκι;

Χ. Εξαρχάκος: Μούσμουλα

- «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι» Ως αυτοδίδακτος εφευρέτης

Χ. Εξαρχάκος: Άνοιξε πόρτα….Βαγγέλη…!!!

-«Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» Υποδύεται ένα χωροφύλακα που ενημερώνει τηλεφωνικά τον προϊστάμενο του

Χ. Εξαρχάκος: Ταυτότητα έχετε;

Α. Βουγιουκλάκη: I’ have not

Χ. Εξαρχάκος: Αχέβνε-Αχέβνε

- Γοργόνες και μάγκες» Παίζει τον «Γρίπη»

Χ. Εξαρχάκος: Θα σου βάλω στο ραδιόφωνο το «Άντε Μαρία»

Φ. Γεωργίτσης: Άβε Μαρία, βρε.

«Μια κυρία στα μπουζούκια» Υποδύεται ένα εκπρόσωπο των καλλιστείων

Χ. Εξαρχάκος: Βανζέλ Παπαντό, Βανζέλ όπως Βανγκογκ 

2012: «Αυλαία» για την ηθοποιό Νίκη Λινάρδου

Η Ανδρονίκη Κούλα όπως ήταν το πραγματικό της όνομα γεννήθηκε το 1939. Ξεκίνησα ως χορεύτρια αλλά στην πορεία την κέρδισε το θέατρο όπου εμφανίστηκε με το ψευδώνυμο «Μπέμπα Κούλα». Συμμετείχε επίσης σε πολλές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, αρχής γενομένης το 1955, με την «Λατέρνα, φτώχια και φιλότιμο» του Αλέκου Σακελάριου, ο οποίος υπήρξε ο πρώτος της σύζυγος.

Συνήθως έπαιζε β΄ ρόλους με εξαίρεση το «Θα σε κάνω βασίλισσα» (1964), όπου συμπρωταγωνιστούσε με τον Θανάση Βέγγο και το «Καλώς ήρθε το δολάριο» (1967), με τον Γιώργο Κωνσταντίνου.

Άλλες ταινίες: «Η καφετζού» (1956), «Ο θησαυρός του μακαρίτη» (1959),  «Ο Ηλίας του 16ου» (1959», «Τα κίτρινα γάντια» (1960), «Όταν λείπει η γάτα» (1962), «Ο Αριστείδης και τα κορίτσια του» (1964), «Φίφης ο αχτύπητος» (1966), «Ο Ρωμιός έχει φιλότιμο» (1968) κ ά.

Χαρακτηριστικές ατάκες:

- «Ο Αριστείδης και τα κορίτσια του»

Ν. Λινάρδου: Μπαμπά τα κορίτσια αρρωστήσανε.

Ο. Μακρής: Τι πάθανε;

Ν. Λινάρδου: Ιλαρά, τύφο, κοκίτη, ευλογιά…

- «Καλώς ήρθε το δολάριο»

Γ. Κωσταντίνου: Τι είπαμε ότι θα πει «excuse me»;
Νίκη Λινάρδου: Με το μπαρδόν που λέμε ελληνικά.

- «Υπάρχει και φιλότιμο»

Ν. Λινάρδου: ...και εκεί που πήγαινα ωραία-ωραία, να ‘σου και ξεφυτρώνει μπροστά μου μία ελιά...
Λ. Κωσταντάρας: Η ελιά είχε φυτρώσει εδώ και πενήντα χρόνια ρε στραβούλιακα!

1973: Πέθανε η Άννα Μανιάνι, Ιταλίδα ηθοποιός

Γεννήθηκε στην Ρώμη το 1908. Θεωρείται από τις σημαντικότερες ηθοποιούς του 20ου αιώνα, καθώς στην πολυετή καριέρα της συνεργαζόμενη με μεγάλους σκηνοθέτες Ρ.Ροσελίνι (υπήρξε και σύντροφός της), Π.Π.Παζολίνι, ΦΦελίνι, Λ. Βισκόντι, Τ.Κ Μενότι αλλά και συγγραφείς όπως ο Τ. Ουίλιαμς πρωταγωνίστησε σε θεατρικές παραστάσεις αλλά και σε κινηματογραφικές ταινίες αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα  της ερμηνείας της. «Ρώμη, ανοχύρωτη πόλη», «Κάρμεν», «Το πέτρινο δάσος», «Τριαντάφυλλο στο στήθος», «Το επάγγελμα της κας Γουόρεν», «Ο φυγάς», «Mamma Roma», «Μπελίσσιμα», «Το στιγματισμένο ρόδο», «Αγάπη», «Το μυστικό της Σάντα Βιττόρια» κ ά. Τιμήθηκε με πολλά βραβεία μεταξύ των οποίων με Όσκαρ Α΄ Γυναικείου ρόλου το 1960 για την ταινία «Τριαντάφυλλο στο στήθος».

2012: Πέθανε ο Αλέξης Σολομός θεατρικός σκηνοθέτης, συγγραφέας και μεταφραστής

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1918. Υπήρξε μαθητής του Κ. Κουν στο Κολέγιο Αθηνών από τον οποίο και μυήθηκε στο θέατρο. Εγκαταλείποντας την Νομική Σχολή Αθηνών, ακολουθεί σπουδές Δραματικής Τέχνης στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Σκηνοθέτησε στο Εθνικό Θέατρο, στο Κ.Θ.Β.Ε, στην Ε.Λ.Σ , έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων Τολστόϊ, Λόρκα, Πιραντέλλο, Σαίξπηρ, Καζαντζάκη, «Όπως σας αρέσει», «Το μυστικό της κοντέσας Βαλέραινας», «Ερωφίλη», «Άννα Κρίστι» κ ά. Το 1964 ίδρυσε το «Προσκήνιο». Θεωρείται ο «αναβιωτής» του Αριστοφάνη καθώς ανέβασε στην Επίδαυρο δέκα από τις ένδεκα κωμωδίες του. Σκηνοθέτησε όμως και αρχαίες τραγωδίες  «Αντιγόνη» (Σοφοκλή), «Επτά επί Θήβαις» (Αισχύλο), «Μήδεια» (Ευριπίδη). Σημαντικό επίσης το συγγραφικό «Εστί θέατρον και άλλα», «Η γυναίκα στο θέατρο: Η αρχή και η αποθέωση», «Βίος και παίχνιον»,  «Η ηλικία του θεάτρου: Ένδεκα  σταθμοί στην ιστορία της θεατρικής τέχνης», και μεταφραστικό του έργο «Γέρμα» (Λόρκα), «Η δίκη» (Κάφκα), «Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα» (Πιραντέλλο), «Εκκλησιάζουσες» (Αριστοφάνη) κ ά.

Ψείρες επί…κεφαλής

Με το άνοιγμα των σχολείων οι μικροσκοπικοί επισκέπτες εγκαθίστανται στα κεφαλάκια των μαθητών και ρουφούν δυστυχώς όχι την γνώση αλλά το αίμα.

Οι ψείρες του τριχωτού της κεφαλής είναι μικρά έντομα, με μήκος 2-3 χιλιοστών Φέρουν 6 πόδια αγκυλωτά, με τα οποία προσκολλώνται στο στέλεχος της τρίχας, όπου εναποθέτουν τα αυγά τους (κόνιδα). Μια ψείρα μπορεί να γεννήσει 3-10 αυγά την ημέρα με χρόνο εκκόλαψης μέχρι και δυο εβδομάδες.

Οι ψείρες δεν ζουν σε ρούχα, στρώματα ή εκτός του τριχωτού της κεφαλής όπως ακόμα δεν έχουν την δυνατότητα να πετάξουν. Τρέφονται ρουφώντας αίμα ( όπως τα κουνούπια) κάθε 4-5 ώρες, γεγονός που προκαλεί και τον έντονο κνησμό. Η μετάδοσή τους από άτομο σε άτομο, γίνεται με την επαφή στο κεφάλι του πάσχοντος, γι αυτό συνήθως πρώτα κολλάνε τα παιδιά στο σχολείο, καθώς παίζουν, αγκαλιάζονται και τις μεταφέρουν και στα άλλα μέλη της οικογένειας.

Τα κορίτσια προσβάλλονται συχνότερα όχι λόγω μακρύτερων μαλλιών, αλλά λόγω συχνότερης επαφής σε σχέση με τα αγόρια. Μάλιστα έχει παρατηρηθεί ότι είναι ευκολότερη η μετάδοση αν τα μαλλιά είναι κοντοκομμένα, καθώς η απόσταση της τρίχας από την άκρη μέχρι την ρίζα όπου παρασιτεί η ψείρα είναι μικρότερη.

Τρόποι αντιμετώπισης, αν παρατηρήσετε το παιδί να ξύνεται συχνά:

- Ερευνήστε τα μαλλιά του, χτενίζοντας τα με το ειδικό χτενάκι

- Ακολουθήστε κάποια αντιφθειρική αγωγή με ειδικά σαμπουάν, gel ή λοσιόν κατόπιν των οδηγιών του παιδιάτρου ή του δερματολόγου

- Κάνετε καθημερινό σχολαστικό έλεγχο του τριχωτού της κεφαλής και προσεκτικό βούρτσισμα με το ειδικό κτενάκι.

- Παράλληλα να γίνεται εντατικός καθαρισμός των προσωπικών αντικειμένων, των προσβεβλημένων ατόμων (χτένες, καπέλα, κασκόλ κλπ.).

2004: Πέθανε η Διδώ Σωτηρίου, συγγραφέας και δημοσιογράφος

Η Διδώ Σωτηρίου το γένος Παππά γεννήθηκε το 1909 στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας. Τέλειωσε το Γυμνάσιο και σπούδασε γαλλικά στην Αθήνα, που είχαν εγκατασταθεί μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Συνέχισε τις σπουδές της στην Σορβόννη. Το 1933 παντρεύτηκε τον καθηγητή Μαθηματικών Πλάτωνα Σωτηρίου. Εργάστηκε  από το 1936 σαν δημοσιογράφος και αρχισυντάκτρια σε πολλά έντυπα και εφημερίδες και πήρε ενεργό μέρος στην αντίσταση. Άρχισε να γράφει από το 1959, με πρώτο μυθιστόρημα «Οι νεκροί περιμένουν». Αντλεί την θεματολογία των έργων της από την Μικρασιατική καταστροφή και τα περισσότερα μυθιστορήματά της είναι βιωματικά, με πιο γνωστό το «Ματωμένα χώματα» Άλλα έργα της: «Ηλέκτρα», «Εντολή», «Μέσα στις φλόγες», «Κατεδαφιζόμεθα», «Θέατρο». Το 1989 τιμήθηκε με το Ειδικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας  και το 1990 με το Βραβείο της Τάξεως των Γραμμάτων και Καλών Τεχνών από την Ακαδημία Αθηνών.  Το  2001 η Εταιρεία Ελλήνων Συγγραφέων θέσπισε προς τιμήν της βραβείο δίνοντας το όνομά της. Πέθανε στις 23 Σεπτεμβρίου 2004 στην Αθήνα σε ηλικία 95 ετών.

Απόσπασμα «Οι πρόσφυγες»

…Τρέμαν ακόμα από το φόβο. Τα μάτια τους ήταν κόκκινα απ' το αιμάτινο ποτάμι της κόλασης που διάβηκαν. Και σαν πάτησαν σε στέρεο έδαφος, μετρήθηκαν να δουν πόσοι φτάσανε και πόσοι λείπουν. Κι οι ζωντανοί δεν το πιστεύανε, μόνο άπλωναν τα χέρια τους στο κορμί τους και το ψάχνανε, για να βεβαιωθούνε πως δεν ήταν βρικόλακες. Και ψάχνανε και για την ψυχή τους, να δουν αν ήταν στη θέση της. Μ' αυτή ήταν άφαντη. Είχε μείνει πίσω στην πατρίδα, κοντά στους αγαπημένους νεκρούς και στους αιχμαλώτους, κοντά στα σπιτάκια, στα χωράφια, στις δουλειές και στα καζάντια…

1821: Η άλωση της Τριπολιτσάς (σημερινής Τρίπολης)

Αποτελεί την πιο σημαντική στρατιωτική επιτυχία των Ελλήνων, από την έναρξη της επανάστασης του ΄21, που είχε συντελεστεί πριν από επτά μήνες, καθώς κατάφεραν να πάρουν το οικονομικό, εμπορικό και διοικητικό κέντρο της Πελοποννήσου και να επικρατήσουν σ’ αυτήν. Οι Ελληνικές δυνάμεις με αρχηγούς πρωτίστως τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τον Πέτρο Μαυρομιχάλη, τον Γιατράκο και τον Αναγνωσταρά πολιορκούν επί τρίμηνο την Τρίπολη. Όλες οι προσπάθειες των Τούρκων να σπάσουν την πολιορκία στα Δολιανά, στο Χρυσοβίτσι, στο Βαλτέτσι απέτυχαν. Οι Έλληνες έσφιγγαν ολοένα και πιο στενά την Τρίπολη. Οι διαπραγματεύσεις για παράδοση της πόλης από τους Τούρκους δεν απέδωσαν καρπούς. Ο οπλαρχηγός Δούνιας από το Πραστό Κυνουρίας καταφέρνει και σκαρφαλώνει στα τείχη και ανοίγει τις πύλες του Ναυπλίου και του Μυστρά. Από τις δυο αυτές πύλες όρμησαν οι Έλληνες, στις 23 Σεπτεμβρίου 1821 και κυρίεψαν την Τρίπολη. Από τότε η Τρίπολη έγινε το κάστρο της Επαναστάσεως και η έδρα της Πελοποννησιακής Γερουσίας.

Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο

Τα θετικά από την χρήση των ΜΜΜ, του ποδήλατου και του περπατήματος

Ακριβό μου…αυτοκίνητο
 Το υψηλό κόστος της βενζίνης, τα έξοδα για το service, το πλύσιμο, τα διόδια, το παρκάρισμα, έχει ανεβάσει τα μεταφορικά έξοδα στα ύψη, ενώ χρησιμοποιώντας τα ΜΜΜ μειώνουμε σχεδόν το κόστος αυτό στο 1/10. Το μποτιλιάρισμα στους δρόμους, ο εκνευρισμός μας από την κίνηση, τις συνθήκες ή τους άλλους οδηγούς και η αναζήτηση πάρκινγκ, «τρώνε» από τον χρόνο, την ηρεμία, και την ψυχική μας διάθεση. Χρησιμοποιώντας τα μαζικά μέσα μεταφοράς, μπορούμε να επωφεληθούμε και να διαβάσουμε την εφημερίδα μας, ένα βιβλίο, να ακούσουμε από το κινητό ή το ΜΒ3 το αγαπημένο μας τραγούδι, ή απλά να ρεμβάζουμε κοιτώντας μέσα ή έξω.
Τα ποδαράκια μας και δρόμο…

Για μικρές αποστάσεις, καλύτερα περπατήστε. Το συνιστάμενο από τους ειδικούς, καθημερινό ημίωρο περπάτημα που μπορούμε να σπάσουμε σε δεκάλεπτα ή τέταρτα, -από το σπίτι στη στάση και από τη στάση στην δουλειά μας- αποτελεί μια σημαντική άσκηση για την υγεία και το σώμα μας και εντάσσεται πολύ εύκολα στο καθημερινό μας πρόγραμμα.
Το συμπαθές δίκυκλο, που μας κάνει την ζωή...ποδήλατο.
Δεν ρυπαίνει, είναι διακριτικό και αθόρυβο, έχει το χαμηλότερο κόστος αγοράς και συντήρησης, έχει μικρές απαιτήσεις σε χώρο παρκαρίσματος, είναι το πιο γρήγορο μέσα στην κίνηση της πόλης, λόγω του μικρού βάρους του μεταφέρεται πολύ εύκολα, σε σκάλες, πεζοδρόμια κλπ, και τέλος και πιο σημαντικό, είναι υγιεινό γιατί με έμμεσο τρόπο επιβάλλει την φυσική άσκηση.

Η ναυμαχία της Σαλαμίνας

Στις 22 Σεπτεμβρίου του 480 π Χ, πιθανή ημερομηνία που αντιστοιχεί στις 21-22 του Βοηδρομιώνος, διεξήχθη η ενδοξότερη ναυμαχία της αρχαιότητας
Οι Πέρσες μετά την νίκη τους στις Θερμοπύλες, κατέβηκαν στην Αθήνα. Οι Αθηναίοι ακολουθώντας τον χρησμό ότι θα τους σώσουν τα «ξύλινα τείχη», αφού μετέφεραν τα γυναικόπαιδα στην Αίγινα για περισσότερη ασφάλεια, μπήκαν στα καράβια τους. Στο συμβούλιο των στρατηγών, μετά την αντιδικία του Θεμιστοκλή με τον ναύαρχο των Σπαρτιατών Ευρυβιάδη, για το που θα έπρεπε να συγκρουστούν με τους Πέρσες, όπου επικράτησε η άποψη του Θεμιστοκλή, με την φράση του «Πάταξον μεν, άκουσον δε», οδήγησαν τα καράβια στην Σαλαμίνα. Τα πράγματα ήταν πολύ κρίσιμα και ο Θεμιστοκλής είχε την πεποίθηση πως μόνο στην Σαλαμίνα θα νικούσαν τους Πέρσες, ώστε μεταχειρίστηκε το εξής τέχνασμα: Έστειλε κρυφά στους Πέρσες τον παιδαγωγό του Σίκινο για να τους πει δήθεν ότι οι Έλληνες ετοιμάζονται να φύγουν από την Σαλαμίνα και αν θέλουν να τους νικήσουν να τρέξουν να τους προλάβουν. Ο Ξέρξης έπεσε στην παγίδα και διέταξε να κυκλώσουν τον ελληνικό στόλο. Την κρίσιμη αυτή στιγμή ο πολιτικός αντίπαλος του Θεμιστοκλή, ο Αριστείδης, που ήταν εξόριστος στην Αίγινα πέρασε τις γραμμές των Περσών με κίνδυνο της ζωής του και πήγε στο Θεμιστοκλή να του αναγγείλει ότι τα περσικά πλοία τους έκλεισαν στο στενό και τώρα που η πατρίδα βρίσκεται σε κίνδυνο, ξεχνάει κάθε έχθρα μαζί του και δέχεται να πολεμήσει σαν απλός στρατιώτης, υπό τις διαταγές του.
Στην ναυμαχία πήραν μέρος περισσότερα από 1000 πολεμικά πλοία (περσικά, αιγυπτιακά κ ά). Ο ποιητής Αισχύλος, που ήταν αυτόπτης μάρτυρας τα ανεβάζει σε 1207, εκτός από τ’ άλλα μικρότερα και πάνω από 300.000 άνδρες. Οι Έλληνες είχαν περίπου 310 τριήρεις, μικρότερες πολύ από τα πολεμικά περσικά και 70.000 άνδρες.
Το πρωί της 22ης Σεπτεμβρίου, ο περσικός στόλος ήταν απέναντι από τον ελληνικό, έτοιμος για ναυμαχία. Ο Ξέρξης βέβαιος για την νίκη του καθόταν σε χρυσό θρόνο, πάνω στο βουνό Αιγάλεω, για να απολαύσει το πολεμικό θέαμα. Ο αγώνας ήταν άγριος και σκληρός. Οι Έλληνες με γενναιότητα και ενθουσιασμό ορμούσαν ασυγκράτητοι και βύθιζαν τα περσικά πλοία. Έτσι η νίκη μέχρι το μεσημέρι άρχισε να γέρνει προς το μέρος των Ελλήνων. Η ναυμαχία συνεχίστηκε όλη την ημέρα, ώσπου το βράδυ, η θάλασσα γέμισε με συντρίμμια και περσικά κορμιά Η ναυμαχία της Σαλαμίνας υπήρξε μια μεγάλη δόξα για την Ελλάδα, οι Πέρσες νικημένοι και ντροπιασμένοι επέστρεψαν στην πατρίδα τους.

Θα πούμε τα σύκα…σύκα

Η συκιά είναι δέντρο άγριο και ανήκει στην οικογένεια των φίκων, φίκος ο καρικός, (Ficus carica), η ιδιαίτερη ονομασία του. Είναι χαρακτηριστικό δέντρο με τον γκρίζο κορμό και τα θαμπά φύλλα, που θυμίζουν ανοικτές παλάμες, που αντί για ρετσίνι παράγει γάλα, που είναι ελαφρά καυστικό και δημιουργεί φαγούρα και ερεθισμό.

Είναι το πρώτο δέντρο που αναφέρεται στην Βίβλο, όπου όταν ο Αδάμ και η Εύα, εκδιώχθηκαν από τον παράδεισο, χρησιμοποίησαν φύλλα συκής για να σκεπάσουν την γύμνια τους. Στην μυθολογία αναφέρεται και η χθόνια καταγωγή της. Όταν οι Τιτάνες νικημένοι από τον Δία βυθίστηκαν στα Τάρταρα, η Γαία η μητέρα τους, ξαναέβγαλε στην επιφάνεια έναν από αυτούς τον Συκέα, μεταμορφώνοντας τον σε δέντρο, την συκιά Ακόμα υπάρχει αναφορά στην Οδύσσεια του Ομήρου, όταν ο Οδυσσέας για να τον αναγνωρίσει ο πατέρας του Λαέρτης του υπενθυμίζει, ότι του έδωσε «τεσσαράκοντα συκάς». Όμως και η θεά Δήμητρα την χάρισε στους κατοίκους της Αττικής, όπου είχε καταφύγει, όταν πενθούσε μετά την αρπαγή της κόρης της Περσεφόνης, από τον Πλούτωνα. Την εποχή του Σόλωνα, απαγορευόταν η εξαγωγή των σύκων, από την Αθήνα και οι καταγγέλλοντες μάλιστα τους παραβάτες, ονομάζονταν συκοφάντες. Στην αρχαία Ρώμη, κατά την παράδοση, η λύκαινα μεγάλωσε τον Ρώμο και τον Ρωμύλο κάτω από μια συκιά. Τέλος, ο Βούδας επίσης καθισμένος κάτω από μια συκιά, στην γνωστή στάση για τρεις μέρες, πέτυχε τον Μέγα Διαφωτισμό. Υπολείμματα σύκων έχουν ανακαλυφθεί σε νεολιθικούς οικισμούς του 5000 πΧ, ενώ στην Αίγυπτο έχουν βρεθεί καλάθια με σύκα στους Αιγυπτιακούς τάφους, αλλά και στους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας υπήρχαν συκιές. Στην αρχαία Ελλάδα η καλλιέργεια της συκιάς ξεκίνησε από την Κρήτη, που πιθανά πέρασε από την Αίγυπτο και έπειτα κατά τον 9ο αιώνα στην υπόλοιπη Ελλάδα. Στον Ηρόδοτο αναφέρεται ως συκέα ή συκή και μαζί με τις ελιές μνημονεύονται στα «πυθαγόρεια γεύματα». Στα βυζαντινά χρόνια, τα σύκα, γνωστά ως «ισχάδες» τα φύλαγαν όλο το χειμώνα σε πήλινα δοχεία, ενώ οι Ρωμαίοι τα θεωρούσαν «ιερά» φρούτα και τα διατηρούσαν μέσα στο μέλι. Υπάρχουν πολλές δοξασίες για την συκιά, καθώς αναφέρεται σε ευαγγελικά κείμενα. ως το δέντρο που καταράστηκε ο Ιησούς να ξεραθεί, όταν δεν βρήκε ούτε ένα καρπό να φάει, ενώ η λαϊκή θυμοσοφία το θεωρεί καταραμένο, γιατί κρεμάστηκε από αυτό ο Ιούδας μετά την προδοσία του, τέλος ακόμα λένε ότι δεν πρέπει να κοιμόμαστε κάτω από την συκιά, γιατί φέρνει βαρύ ύπνο. Είδη σύκων, άσπρα, μαύρα, μοβ, κόκκινα, μικρά, μεγάλα, με πιο γνωστά αυτά της Κύμης στην Εύβοια, τα μεσσηνιακά της Καλαμάτας (τσαπελόσυκα) της Αργαλαστής στο Πήλιο, τα βασιλικά κ ά Τα σύκα είναι πλούσια σε βιταμίνες (Α,Β,Ε), μέταλλα ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, κάλιο, ενώ περιέχουν μεγάλη ποσότητα ζάχαρης, που με την αποξήρανσή τους πολλαπλασιάζεται. Είναι εύκολα στην πέψη και βοηθούν στην καλή λειτουργία του εντέρου. Καταναλώνονται είτε ωμά σαν φρούτο και επιδόρπιο, με καλύτερη εποχή τους Σεπτέμβριο, αλλά και όλο το χρόνο, ως ξερά. Το σύκο έχει ενταχθεί στην γαστρονομία ως συστατικό της μαγειρικής (πίτα, τάρτα), της ζαχαροπλαστικής (μαρμελάδα, γλυκό κουταλιού, κουλουράκι, πετιμέζι), αλλά ακόμα και της ποτοποιίας, όπως η σούμα στην Χίο.

Παγκόσμια Ημέρα Νόσου Αλτσχάϊμερ

Η 21^η  Σεπτεμβρίου έχει καθιερωθεί ως παγκόσμια ημέρα για την νόσο Αλτσχάϊμερ, ονομασία που προέρχεται από τον Alois Alzheimer που περιέγραψε για πρώτη φορά την γεροντική άνοια. Η νόσος Αλτσχάϊμερ, είναι μια άγνωστης αιτιολογίας, προοδευτική, εκφυλιστική βλάβη των εγκεφαλικών κυττάρων ηλικιωμένων ατόμων, που χαρακτηρίζεται από απώλεια της μνήμης, αλλά και με διατάραξη και των υπόλοιπων νοητικών λειτουργιών, όπως η προσοχή, η κρίση, η σκέψη και η ομιλία. Παράγοντες όπως το κάπνισμα, η υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, η παχυσαρκία, η αυξημένη χοληστερίνη, φαίνεται να ευνοούν την ανάπτυξή της. Τα πρώτα συμπτώματα της νόσου εμφανίζονται συνήθως ανάμεσα στην ηλικία των 60-70 χρόνων, ενώ σπάνια είναι η εμφάνιση συμπτωμάτων σε μικρότερη ηλικία. Ύποπτα συμπτώματα της νόσου θεωρούνται οι περιπτώσεις όπου το άτομο:
-Εμφανίζει απώλεια μνήμης, που αφορά κυρίως πρόσφατα γεγονότα
-Δυσκολεύεται στην εύρεση κατάλληλων λέξεων για πρόσωπα και αντικείμενα
-Χάνει την αίσθηση του χρόνου
-Δυσκολεύεται στην λήψη των αποφάσεων
-Χάνει προσωπικά αντικείμενα και δεν μπορεί να θυμηθεί που τα έχει βάλει
-Γίνεται απαθές και αδιάφορο σε δραστηριότητες που μέχρι τώρα προσέλκυαν το ενδιαφέρον του
-Αρχίζει να βλέπει και να ακούει πράγματα που δεν υπάρχουν
Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει ριζική θεραπεία, υπάρχει η δυνατότητα αντιμετώπισης και επιβράδυνσης της νόσου. Το πρώτο βήμα είναι η όσο το δυνατόν πιο πρώιμη διάγνωσή της. Όπως εξηγούν οι ειδικοί υπάρχει δυνατότητα προφύλαξης από την νόσο, με τον έλεγχο των παραγόντων που την προκαλούν. Το συστηματικό διάβασμα, η συγγραφή βιβλίων, παιχνίδια που «ακονίζουν» τον νου, όπως το σκάκι, τα χαρτιά, το τάβλι, η συμπλήρωση παζλ, το λύσιμο σταυρολέξων, το sudoku, δρουν αποτρεπτικά στην εμφάνιση της νόσου. Όμως και η υιοθέτηση μιας διατροφής πλούσιας σε φρούτα, χυμούς φρούτων, λαχανικά, δημητριακά, αλλά και η αυξημένη κατανάλωση ψαριών σε αντίθεση με αυτή του κρέατος, φαίνεται να μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης της.

1971: Πέθανε ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης

Ο Γιώργος Σεφεριάδης όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, βραβευμένος το 1963 με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Γεννήθηκε το 1900 στην Σμύρνη και σπούδασε νομικά στο Παρίσι. Το 1942 υπηρέτησε διευθυντής του Γραφείου Τύπου της κυβέρνησης στο Κάιρο και το διάστημα 1945-46 του γραφείου του αντιβασιλέα Δαμασκηνού. Ακόμα διετέλεσε πρεσβευτής στην Βηρυτό και στο Λονδίνο, από το 1952-57. Ασχολήθηκε με τα γράμματα με πρώτη εμφάνιση το 1931 με το ποιητικό έργο του «Στροφή» καθιερώνοντας την Νέα Ποιητική Σχολή. Ενδεικτική Βιβλιογραφία: «Στέρνα» (1932), «Μυθιστόρημα», «Τετράδιο γυμνασμάτων» (1940), «Ημερολόγιο καταστρώματος Α» (1940), «Ημερολόγιο καταστρώματος Β» (1944), «Ημερολόγιο καταστρώματος Γ» (1955). Ορισμένοι στίχοι του μελοποιήθηκαν: «Πες το με ένα γιουκαλίλι», «Ο τόπος είναι κλειστός», «Ο Στρατής ο θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους», «Σαντορίνη», «Είναι παλιό το λιμάνι», «Επιφάνεια Αβέρωφ» κ ά  Μετά τον θάνατό του εκδόθηκαν το προσωπικό του ημερολόγιό με τον τίτλο «Μέρες…» και το πολιτικό του ημερολόγιο, με τον τίτλο «Πολιτικό». Τιμήθηκε το 1947 με το  «Έπαθλο Κωστής Παλαμάς», το 1961 με το ποιητικό βραβείο «Φουλ» του Λονδίνου, το 1963 με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ενώ αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ το 1960.    
«Λίγο ακόμα

θα ιδούμε τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν

τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο

κι η θάλασσα να κυματίζει.

Λίγο ακόμα

να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα…»

1949: Πέθανε ο Νίκος Σκαλκώτας, κορυφαίος μουσουργός

Γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου 1904 στην Χαλκίδα. Προερχόταν από οικογένεια μουσικών, καθώς ο πατέρας και ο παππούς του ήταν μουσικοί. Έτσι από πολύ μικρή ηλικία αρχίζει να μαθαίνει βιολί. Λίγο αργότερα η οικογένεια, θα μετακομίσει στην Αθήνα για να συνεχίσει ο Νίκος τις σπουδές του. Με μια υποτροφία από το Ίδρυμα Αβέρωφ, πηγαίνει στο Βερολίνο, όπου παραμένει για 12 χρόνια και μαθητεύει δίπλα στους μεγάλους δάσκαλους Schoenberg και Kurt Weil.  Όταν  επιστρέφει στην Αθήνα, η μουσική του ιδιοφυία δεν αναγνωρίζεται, σε σημείο μάλιστα για να μπορέσει να επιβιώσει οικονομικά,  παίζει βιολί στις τελευταίες θέσεις στην Ορχήστρα, μετέπειτα Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Πέθανε στα 45 του χρόνια από μια περίσφιξη κήλης που παραμελεί, καθώς έχουν αρχίσει οι ωδίνες τοκετού στην γυναίκα του, για το δεύτερο παιδί τους, που θα γεννηθεί δυο μέρες μετά τον θάνατό του. Το μέγεθος του μουσικού του έργου θα αναγνωριστεί μετά τον θάνατό του, χάριν των φιλότιμων προσπαθειών των φίλων και θαυμαστών του, Γ Χατζηνίκου, Γ. Παπαϊωάννου κ ά που θα ιδρύσουν την εταιρεία «Φίλων Σκαλκώτα».
Ενδεικτική εργογραφία:
Πολλές πρωτότυπες συνθέσεις, 2 μεγάλες συμφωνικές σουίτες, την εισαγωγή «Επιστροφή του Οδυσσέα», το παραμυθόδραμα «Με του μαγιού τα μάγια», κονσέρτα για διάφορα όργανα, μουσική δωματίου, ένα χορωδιακό έργο για τον «Άγνωστο Στρατιώτη», διασκευές λαϊκών τραγουδιών, άλλα τραγούδια, ιδιαίτερη αξία έχει η συλλογή «36 Ελληνικοί χοροί για ορχήστρα» κ ά.

Μαθητής, o πιο σκληρά εργαζόμενος

Σχολείο, ξένες γλώσσες, αθλητισμός, ωδεία, υπολογιστές, χορός, διάβασμα, φροντιστήριο, είναι η καθημερινότητα μικρών παιδιών 9 και 10 χρονών
Δραστηριότητες που μέχρι πριν από λίγα χρόνια φάνταζαν αδιανόητες, είναι ενταγμένες στην καθημερινότητά τους. Όχι μόνον των παιδιών που ζουν σε αστικά κέντρα, αλλά και αυτών της επαρχίας, όσο και να φαίνεται περίεργο.

Τα σημερινά παιδιά που πηγαίνουν στα δημοτικά σχολεία όλης της χώρας μπορεί να λείπουν μέχρι και 12 ώρες από το σπίτι για να ανταποκριθούν σε όλες τις σχολικές και εξωσχολικές τους δραστηριότητες. Ασχολούνται με περισσότερα πράγματα από όσα, από έναν ενήλικα εργαζόμενο με βαρύ πρόγραμμα. Σαν να κάνουν αγώνα δρόμου να προλάβουν να τα μάθουν όλα μέχρι την ενηλικίωση τους, λες και δεν υπάρχει εκπαίδευση μετά απ’ αυτήν. Τα παιδιά σ’ αυτήν την ηλικία τον περισσότερο χρόνο τους θα έπρεπε να τον πέρναγαν παίζοντας ανέμελα, γιατί η ανεμελιά και το παιχνίδι είναι τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της ηλικίας, αλλά και παράγοντες που θα διαμορφώσουν την προσωπικότητά τους στην ενήλικη ζωή τους. Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, πως όλα αυτά όχι μόνον φαίνεται να κουράζουν υπερβολικά τα παιδιά, αλλά μπορεί να έχουν και αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα. Πρέπει λοιπόν οι γονείς να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να αποφορτίσουν το πρόγραμμα των παιδιών, αφού τις περισσότερες φορές ευθύνονται οι ίδιοι για τις επιλογές τους, να βάζουν τα παιδιά σε τόσες δραστηριότητες, εξυπηρετώντας δικές τους φιλοδοξίες. Πρέπει να καταλάβουν, ότι σ’ αυτές τις μικρές ηλικίες, όσο λιγότερη πίεση ασκείται για εξωσχολικές δραστηριότητες τόσο καλύτερο είναι για τα παιδιά, αν δεν θέλουν να καταστρέψουν την δημιουργικότητά τους.

ΜΑΝΟΣ ΛΟΪΖΟΣ

Στις 17 Σεπτεμβρίου 1982 «ταξίδεψε»  με το δελφινάκι του

«Ο δρόμος είχε την δική του ιστορία
κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά
ήταν μια λέξη μοναχά «ελευθερία»
και είπαν πως την έγραψαν παιδιά…»
Ο Μάνος Λοϊζος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια στις 22 Οκτωβρίου 1937. Από μικρός ενδιαφέρεται για την μουσική και μαθαίνει βιολί και κιθάρα. Το καλοκαίρι του 1955, έρχεται στην Αθήνα και γράφεται στην Φαρμακευτική Σχολή, στην συνέχεια θα μεταγραφεί στην Εμπορική, την οποία τελικά θα εγκαταλείψει για να ασχοληθεί με την μουσική, με πρώτη δημιουργία το ’62, μελοποιώντας το ποίημα του Λόρκα «Τραγούδι του δρόμου» σε ελληνική απόδοση από τον Νίκο Γκάτσο και ερμηνεία Γιώργου Μούτσιου.

«…Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα σπαθιά,
πήραν το Χριστό στους ώμους δώδεκα παιδιά,
χάραξαν στη γη τους νόμους, άνοιξαν στη νύχτα δρόμους
κι έγινε η αγάπη πιο βαθιά…»

Η γνωριμία του με τον Μίκη Θεοδωράκη, θα είναι και η αφορμή για το ξεκίνημα της καριέρας του, όπου συνεργάζεται με τον Μίκη και τον Μιχάλη Κακογιάννη, αναλαμβάνοντας την διεύθυνση της χορωδίας στην θεατρική παράσταση «Όμορφη Πόλη» που ανέβηκε στο θέατρο Παρκ.

Το ’64 η γνωριμία του με την Κωστούλα Μητροπούλου όπου μαζί γράφουν τον «Δρόμο» και τον «Στρατιώτη». Ακολουθούν 3 χρόνια αργότερα τα «Νέγρικα» σε στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη, με την Μαρία Φαραντούρη, που κυκλοφόρησαν όμως σε δίσκο οκτώ χρόνια αργότερα.

«Καβάλα στο δελφίνι
τον κόσμο γύρισα
είπα να σε ξεχάσω
μα σ’ αποθύμησα…»

Ο πρώτος του μεγάλος δίσκος με τίτλο «Σταθμός» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και ερμηνευτές τον Γιώργο Νταλάρα, την Λίτσα Διαμάντη και τον Δημήτρη Ευσταθίου κυκλοφορεί το ’68. Ξεχωρίζουν τα τραγούδια «Δελφίνι δελφινάκι», «Παλιό ρολόι», «Η δουλειά κάνει τους άνδρες» κ ά. Ακολουθούν οι «Θαλασσογραφίες» πάλι σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, με την Μαρίζα Κωχ, Γιάννη Καλατζή, Γιώργο Νταλάρα και Γιάννη Πάριο. «Τζαμάϊκα», «Καφενές», «Δέκα παλικάρια», «Σεβάχ ο θαλασσινός» που ερμηνεύει ο ίδιος.

«Έλα κράτησε με
και περπάτησε με
μες στον μαγικό σου το βυθό
πάρε με μαζί σου στο βαθύ φιλί σου
μην μ’ αφήνεις μόνο θα χαθώ
Σ’ ακολουθώ…»
Το 1971 γράφει την μουσική για την ταινία του Αλέξη Δαμιανού «Ευδοκία», με το ομώνυμο ζεμπέκικο, ίσως το ωραιότερο ζεμπέκικο όλων των εποχών. Η συνεργασία του το ’73 με τον με τον ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου, μας φέρνει το «Καλημέρα ήλιε» με τις εξαιρετικές ερμηνείες των πρωτοεμφανιζόμενων τότε, Κώστα Σμοκοβίτη, Χαρούλας Αλεξίου και Αλέκας Αλιμπέρτη. Πειραματιζόμενος με τον ηλεκτρικό ήχο γράφει τα εκπληκτικά «Τραγούδια του δρόμου», όπου ξεχωρίζει η ερμηνεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου στον «Στρατιώτη», τον «Γ΄ Παγκόσμιο» και στο «Κι αν είμαι ροκ».

«…Η μέρα κείνη δε θ’ αργήσει
κυνηγημένο μου πουλί
σε πήρε κάποτε η δύση
σε ξαναφέρνει η ανατολή.»
Ο τελευταίος δίσκος του «Για μια μέρα ζωής» με στίχους τραγουδιών του Λ. Παπαδόπουλου, Φ. Λάδη, Μ. Ρασούλη, Τ. Λειβαδίτη, Δ. Σιτζάνη και του ίδιου, με ερμηνευτές τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, την Δώρα Σιτζάνη, την Δήμητρα Γαλάνη κυκλοφορεί το 1981. Ξεχωρίζουν η «Κουτσή κιθάρα» με την Δήμητρα Γαλάνη και το προφητικό κατά κάποιο τρόπο «Η μέρα δεν θα αργήσει».

«Όλα σε θυμίζουν,
απλά κι αγαπημένα,
πράγματα δικά σου, καθημερινά
σαν να περιμένουν κι αυτά μαζί μ’ εμένα
να ’ρθεις κι ας χαράξει για στερνή φορά…»

Οι συναυλίες εκείνης της εποχής, κλονίζουν την ήδη επιβαρυμένη υγεία του από την υπέρταση και την νεφρική ανεπάρκεια. Στις 8 Ιουνίου 1982 θα υποστεί το πρώτο εγκεφαλικό και θα νοσηλευτεί στο Γενικό Κρατικό. Στις 16 Αυγούστου πηγαίνει στην Μόσχα για περαιτέρω εξετάσεις. Στις 7 Σεπτεμβρίου παθαίνει το δεύτερο εγκεφαλικό και δέκα ημέρες αργότερα, «έφυγε» για τον δικό του ήλιο.
Πηγή: Kleiditousol.blogspot.com Συντάκτης: Χάρης Κόντος

Μαρία Κάλλας

Στις 16 Σεπτεμβρίου του 1977, πέθανε στα 55 της χρόνια η μεγάλη ντίβα
Η Καικιλία Σοφία Άννα Μαρία Καλογεροπούλου γεννήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1923 στο Μανχάταν και ήταν το τρίτο παιδί της Ευαγγελίας και του Γιώργου Καλογερόπουλου, ενός φαρμακοποιού από τον Μελιγαλά. Ταυτόχρονα με το σχολείο η δυναμική μητέρα της Ευαγγελία της επιβάλλει την μουσική παιδεία. Έτσι στα 11 της χρόνια η Μαίρη για τους δικούς της, έχει ήδη αποκτήσει «μουσικό αυτί». Όταν οι γονείς της χωρίζουν το 1937, η Μαρία και αδελφή της εγκαθίστανται με την μητέρα τους στην Αθήνα, όπου συνεχίζει τις σπουδές της στο Εθνικό Ωδείο. Η εξέλιξή της είναι ραγδαία, υπογράφει το πρώτο συμβόλαιο με την Λυρική Σκηνή στις 20 Ιουλίου 1940. Μεσολαβεί ο πόλεμος, η ιταλική και γερμανική κατοχή και η Μαρία φεύγει για την Αμερική. Ακολουθεί η γνωριμία της και ο γάμος της, το 1949, με τον Ιταλό βιομήχανο Τζιοβάνι Μενεγκίνι, που θα της αφοσιωθεί απόλυτα και θα την επιβάλλει στα μουσικά δρώμενα της εποχής. Ξεκινώντας από την εμφάνισή της, την

μεταμορφώνει από μια παχουλή κοπέλα σε κομψή και επιβλητική κυρία και η ντίβα γεννιέται μαζί με την αποθέωση. Σκάλα του Μιλάνου, Μετροπόλιταν Όπερα Νέας Υόρκης, Κόβεν Γκάρντεν του Λονδίνου, Ηρώδειο, Επίδαυρος, «Σικελικός εσπερινός», «Τόσκα», «Μήδεια», «Νόρμα», «Κάρμεν», «Τραβιάτα», παράσταση την παράσταση, ρόλο τον ρόλο, η μελαγχολική ντίβα με την θεϊκή φωνή χτίζει την εκπληκτική καριέρα της. Το 1957 σε ένα πάρτι της κοσμικογράφου Έλσας Μάξγουελ, ο καταλυτικός και όπως αποδείχτηκε μετά και καταστροφικός έρωτας, έρχεται με την μορφή του Αριστοτέλη Ωνάση. Από κείνη την στιγμή και για εννιά χρόνια η Divina, ξαναγίνεται κοριτσάκι και γυναίκα ταυτόχρονα και ξαναζεί την ζωή όπως δεν την έζησε, με μια μόνο προσμονή,

που δεν θα έρθει ποτέ, ο γάμος με τον Άρη. Το όνειρο γίνεται εφιάλτης στις 8 Ιουλίου του ’68, όταν ο Έλληνας μεγιστάνας παντρεύεται την Τζάκι.Κένεντι. Η τελευταία δημόσια εμφάνισή της γίνεται στην Όπερα του Παρισιού στις 8 Δεκεμβρίου του 1973, με το κοινό και τον τύπο να την αποθεώνει. Η αλλαγή σκηνικού, θα έρθει με τον θάνατο του Ωνάση το 1975. Απομονώνεται στο σπίτι της στο Παρίσι και η λύτρωση έρχεται, στα 55 της μόλις χρόνια, στις 16 Σεπτεμβρίου 1977. Τελευταία της επιθυμία η στάχτη της να σκορπιστεί στο Αιγαίο, εκεί που αρμένιζε ευτυχισμένη με το κότερο του Ωνάση.

Γιώργος Σκαλενάκης

«Έφυγε» σε ηλικία 88 ετών ο γνωστός σκηνοθέτης
Γεννήθηκε το 1926 στην Αίγυπτο. Σπούδασε στην Ακαδημία Κιν/γράφου της Πράγας, όπου και ξεκίνησε την καριέρα του δημιουργώντας την ταινία «Τα Μπλουζ της Πράγας». Το 1986 γυρίζοντας στην Ελλάδα σκηνοθετεί ταινίες με πρωταγωνιστές σημαντικούς ηθοποιούς, Α. Βουγιουκλάκη, Δ. Παπαμιχαήλ, Έ. Ναθαναήλ,  Κ. Παξιμού, που γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία: «Διπλοπενιές», «Ντάμα

σπαθί», «Αχ αυτή η γυναίκα μου», «Επιχείρηση Απόλλων», «Χορεύοντας Συρτάκι», «Βυζαντινή Ραψωδία», «Θυμήσου αγάπη μου», «Το νησί της Αφροδίτης» κ ά. Σκηνοθέτησε ακόμα τηλεοπτικές σειρές «Κατοχή», ενώ δίδαξε και σε σχολή κιν/γράφου.

«Μάνα μ’ σγουρός Βασιλικός…»

Ο βασιλικός είναι θαμνώδες μονοετές φυτό της οικογένειας των χειλανθών, με την επιστημονική ονομασία ώκιμον το βασιλικόν.  Γνωστό σε όλη την Ευρώπη και την Ασία με καταγωγή πιθανόν από τις Ινδίες. Στην Ελλάδα που μάλλον ήταν γνωστός από τα αρχαία χρόνια, καθώς  αναφέρεται και από τον βοτανολόγο Διοσκουρίδη, υπάρχουν 2 είδη βασιλικού, ο σγουρός και ο πλατύφυλλος. Η θρησκεία μας τον θεωρεί ιερό φυτό γιατί κατά την παράδοση η αγία Ελένη οδηγημένη από την μυρωδιά του βρήκε τον Τίμιο Σταυρό. Γι’ αυτό στην γιορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, στις 14 Σεπτεμβρίου, μοιράζουν στην εκκλησία βασιλικό. Επίσης και όταν τελείται αγιασμός, ο παπάς με ένα κλαδάκι βασιλικού ραντίζει τους πιστούς με αγιασμένο νερό.

Καλλιεργείται σε γλάστρες, ως διακοσμητικό και αρωματικό φυτό. Χρησιμοποιείται ως βότανο (αφέψημα), διουρητικό, αντιπυρετικό, καταπραϋντικό για τον στομαχόπονο και τον πονοκέφαλο, στην αρωματοποιία, λόγω του αιθέριου ελαίου του, αλλά και στην καθημερινότητα η μυρωδιά του διώχνει έντομα και κουνούπια και τέλος στην μαγειρική σε σάλτσες, σαλάτες, κοκκινιστά, σούπες κ ά.

Η λαϊκή θυμοσοφία έχει τιμήσει τον βασιλικό με παροιμίες και τραγούδια:

- «Κοντά στο βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα»

- «Βασιλικός κι αν μαραθεί την μυρωδιά την έχει»

- «Βασιλικός στην πόρτα μας κι εμείς τονε ζητούμε»

- «Μάνα σγουρός βασιλικός πλατύφυλλος και δροσερός…»

- «Βασιλικός θα γίνω…»

Σάλτσα βασιλικού (Πέστο)

Υλικά

½ κούπα κουκουνάρια  ή καρύδια, 1 σκελίδα σκόρδο, 50 γρ. φύλλα βασιλικού, ½ κούπα ελαιόλαδο, 50 γρ παρμεζάνα τριμμένη, αλάτι

Εκτέλεση

Χτυπάτε όλα τα υλικά στο μούλτι, μέχρι να ομογενοποιηθούν. Διατηρείται το πέστο στο ψυγείο. Συνδυάζεται γευστικά με μακαρόνια αλλά τρώγεται και σαν σάλτσα ή ντιπ σε καναπεδάκια, ψωμί, παξιμάδια.

Η καλή μέρα από το πρωινό φαίνεται

Ολοένα και περισσότερες έρευνες αποδεικνύουν την σημασία του πρωινού, ανάγοντας το στο πιο σπουδαίο γεύμα της ημέρας, ειδικότερα για τα παιδιά, που βρίσκονται στο στάδιο της ανάπτυξης. Ένα υγιεινό και ισορροπημένο πρωινό πρέπει να περιλαμβάνει το 1/3 των θερμίδων που χρειαζόμαστε καθημερινά. Αυτές πρέπει να προέρχονται από ισορροπημένη σύνθεση: υδατάνθρακες από φρούτα και δημητριακά, πρωτεΐνες από γάλα και αυγά, αλλά και φυτικά λίπη πλούσια σε πολυακόρεστα, που περιέχουν απαραίτητα λιπαρά οξέα και λιποδιαλυτές βιταμίνες.

Ένα μπολ δημητριακών με γάλα, παρέχει το ασβέστιο που είναι απαραίτητο για γερά δόντια και οστά, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, απαραίτητες για την παραγωγή ενέργειας και σίδηρο. Τέλος οι υδατάνθρακες και οι φυτικές ίνες που περιέχουν χαρίσουν ένα αίσθημα κορεσμού, μειώνοντας την όρεξη για ανθυγιεινά σνάκς. Είναι πολύ σημαντικό να συνηθίσουν τα παιδιά να πίνουν γάλα χωρίς την προσθήκη ζάχαρης ή κακάο ή να την αντικαταστήσουν με μέλι, που είναι ένα φυσικό προϊόν με μεγάλη διατροφική αξία. Εναλλακτικά ένα ισορροπημένο πρωινό μπορεί να αποτελείται από ψωμί ολικής άλεσης και αυγό που είναι μια εξαιρετικά καλή πηγή πρωτεϊνών υψηλής θρεπτικής αξίας, βιταμινών και ιχνοστοιχείων. Μην ξεχνάμε τα φρούτα που είναι πλούσια σε βιταμίνες, μέταλλα, αντιοξειδωτικά και φυτικές ίνες που διευκολύνουν την λειτουργία του εντέρου. Προτιμήστε φρέσκα φρούτα της εποχής και φρεσκοστυμμένους χυμούς, που έχουν μεγαλύτερη διατροφική αξία Μια μερίδα κίτρινο τυρί, φέτα, ανθότυρο ή γιαούρτι, μπορούν να αντικαταστήσουν το γάλα, που σε πολλούς προκαλεί δυσανεξία ή ακόμα δεν το προτιμούν. Η επιλογή γαλοπούλας στο τοστ μας προφυλάσσει από την προσθήκη περιττών λιπαρών, ενώ μας προσφέρει πρωτεΐνες και σίδηρο. Τέλος επιλέξτε για το τοστ λαχανικά διαφορετικού χρώματος, μαρούλι- ντομάτα, ώστε να εξασφαλίσετε την πρόσληψη διαφορετικών θρεπτικών συστατικών και βιταμινών απαραίτητων για την υγεία και την άμυνα του οργανισμού.

Η μάχη του Μαραθώνα

Στις 12 Σεπτεμβρίου του 490 π Χ (πιθανή ημερομηνία) οι Αθηναίοι και οι Πλαταιείς κατατροπώνουν τις περσικές δυνάμεις, που είχαν αποβιβαστεί στον Μαραθώνα.
Κατά διαταγή του βασιλιά των Περσών Δαρείου, 600 πλοία με 100.000 άνδρες υπό τον Δάτη και τον Αρταφέρνη, εκστρατεύουν εναντίον της Ελλάδος. Πλέοντας στο Αιγαίο πέλαγος υπέταξαν όλα τα νησιά και την πόλη της Εύβοιας Ερέτρια την οποία κατέστρεψαν. Από την Ερέτρια πέρασαν απέναντι στην Αττική και στρατοπέδεψαν απέναντι στον Μαραθώνα. Προ του κοινού κινδύνου οι δέκα στρατηγοί των Αθηναίων έστειλαν τον κήρυκα Φειδιππίδη, να ειδοποιήσει τους Σπαρτιάτες, να τους βοηθήσουν, για να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες. Εκείνοι όμως σύμφωνα με τα έθιμά τους, δεν μπορούσαν να εκστρατεύσουν προτού γίνει πανσέληνος. Έτσι έμειναν 10.000 Αθηναίοι, μαζί με χίλιους Πλαταιείς, για να αντιμετωπίσουν ένα πολυάριθμο βαρβαρικό στρατό που απειλούσε με αφανισμό ολόκληρη την Ελλάδα. Οι δέκα στρατηγοί των Αθηναίων, που ο καθένας αντιπροσώπευε και μια φυλή, με εισήγηση του Καλλίνικου και του Αριστείδη, απεφάσισαν την ανάθεση της αρχιστρατηγίας στον έμπειρο στρατηγό Μιλτιάδη. Οι Αθηναίοι, σύμφωνα με το σχέδιο του Μιλτιάδη παρέταξαν τις δυνάμεις απέναντι στους Πέρσες, ενισχύοντας τα άκρα και αραιώνοντας το κέντρο, ακριβώς σε αντίθετη διάταξη με τους αντιπάλους τους. Μόλις αντήχησε ο παιάνας, οι Αθηναίοι ξεκίνησαν με μεγάλη ορμή και με τα δυνατά τους άκρα περικύκλωσαν τους Πέρσες, που πανικόβλητοι άρχισαν να τρέχουν προς τα καράβια. Οι Αθηναίοι τους κατεδίωξαν, καταφέρνοντας να αιχμαλωτίσουν επτά καράβια, ενώ έμειναν στο πεδίο της μάχης περισσότεροι από 6.000 νεκροί Πέρσες. Οι Αθηναίοι έθαψαν τους 192 νεκρούς τους υψώνοντας στον Μαραθώνα, τρεις μεγαλόπρεπους τύμβους, που υπάρχουν μέχρι σήμερα. Στον πρώτο τύμβο τοποθέτησαν δέκα λαμπρές κολώνες με χαραγμένα τα ονόματα των Αθηναίων κατά φυλές και οι πεσόντες Αθηναίοι. Στον δεύτερο τοποθετήθηκαν οι πεσόντες Πλαταιείς και στον τρίτο οι πεσόντες δούλοι, που για πρώτη φορά συμμετείχαν σε πόλεμο. Στον τόπο της μάχης στήθηκε τρόπαιο με επίγραμμα του Σιμωνίδη που αναγράφει: «Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι χρυσοφόρων Μήδων εστόρευσαν δύναμιν».

Συστάσεις για την αγορά των σχολικών ειδών

• Οι καταναλωτές να διαβάζουν προσεκτικά τις οδηγίες προφύλαξης, ώστε να διασφαλίζεται η σωστή χρήση των προϊόντων από τα παιδιά.
• Να λαμβάνεται υπ’ όψιν η ηλικιακή επισήμανση των προϊόντων.
• Να μην προβαίνουν στην αγορά σχολικών ειδών που, παρά το γεγονός ότι δεν είναι τρόφιμα, έχουν σχήμα, οσμή, χρώμα ή όψη τέτοιου είδους (γόμες, πλαστελίνες κλπ) και ενδέχεται τα παιδιά να τα εκλάβουν ως τρόφιμα, πράγμα που ενδεχομένως να συνεπάγεται κινδύνους.
• Να αποφεύγουν προϊόντα (μολύβια, γόμες, μαρκαδόρους κλπ.) που στην σύστασή τους, αναφέρονται μεταλλαξιογόνες και τοξικές ουσίες.
• Να αποφεύγεται η χρήση από παιδιά, αιχμηρών αντικειμένων (κοπίδια, σελιδοκόπτες, κλπ.) που μπορούν να προκαλέσουν τραυματισμούς.
• Είναι φρονιμότερο, οι καταναλωτές να απευθύνονται σε βιβλιοπωλεία ή χαρτοπωλεία, για την αγορά των σχολικών ειδών, καθώς παρέχουν περισσότερα εχέγγυα ασφαλούς αγοράς, παρά σε πλανόδιους.

Το «βάρος» στις πλάτες των παιδιών

Η σχολική τσάντα είναι το νούμερο ένα αξεσουάρ των μαθητών. Υπάρχουν σε διάφορα σχέδια, χρώματα, υφάσματα, σχήματα, μεγέθη, πλάτης αλλά και με ροδάκια. Τα παιδιά παραφορτώνουν με μεγάλο όγκο βιβλίων και χαρτιών τις τσάντες, με αποτέλεσμα να καταπονούν τους μυς και τις αρθρώσεις της μέσης. Τι να προσέξουμε.
Οι τσάντες πλάτης, πρέπει να είναι φτιαγμένες από ελαφριά υλικά (ύφασμα αντί για δέρμα). Να έχουν επιπλέον ενίσχυση μαλακού υλικού στα σημεία που ακουμπούν με την πλάτη, για να αποφεύγονται τα τρυπήματα με χάρακες και διαβήτες. Να έχουν πολλαπλές θήκες που θα βοηθήσουν να κατανεμηθεί το βάρος ομοιόμορφα. Τα λουριά στους ώμους πρέπει να είναι φαρδιά και ενισχυμένα με μαλακό υλικό, για να μην πιέζουν τους ώμους των παιδιών, ενώ πρέπει να έχουν την δυνατότητα να μακραίνουν ή να μαζεύουν για να προσαρμόζονται στο σώμα του παιδιού. Τέλος πρέπει να διαθέτουν μια λεπτή ζώνη στο κάτω μέρος της τσάντας, που θα δένει στην μέση για να συγκρατεί την τσάντα στην θέση της. Τα παιδιά δεν πρέπει να φοράνε την τσάντα μόνο από τον ένα ώμο, γιατί αναγκάζονται να γέρνουν τη σπονδυλική τους στήλη προς την μια πλευρά με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται προβλήματα στην μέση, αλλά και τραυματισμοί των ώμων και του αυχένα.
Οι τσάντες με ροδάκια, είναι οι πλέον ενδεδειγμένες αφού το παιδί δεν χρειάζεται να τις κουβαλά στην πλάτη αλλά τις τραβάει με τα ροδάκια. Το όλο σύστημα με τα ροδάκια πρέπει να είναι σχετικά ελαφρύ, για να μην προσθέτει κι άλλο βάρος στην τσάντα, τα ροδάκια να είναι μεγάλα και στέρεα, για να μην ακουμπά η τσάντα στο δρόμο από το βάρος και τέλος το χερούλι της τσάντας να είναι ανθεκτικό, για να μην σπάει και να ανεβοκατεβαίνει με ευκολία.

Μυστικά για την ανάδειξη και διατήρηση του μαυρίσματος

Όσες αποκτήσατε ηλιοκαμένη όψη κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, θέλετε να το διατηρήσετε όσο γίνεται περισσότερο διάστημα, τώρα που τελειώνουν οι διακοπές.
Μερικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να περιποιηθείτε το δέρμα σας, αλλά και να κρατήσετε όσο γίνεται περισσότερο την εξωτική σας όψη.
- Απλώνετε καθημερινά μετά το ντους σ’ όλο το σώμα μια κρέμα βαθιάς ενυδάτωσης, κατά προτίμηση after sun, που θα κρατήσει την υγρασία στο δέρμα, θα το ενυδατώσει κάνοντάς το μαλακό, ενώ θα παρατείνει την ηλιοκαμένη όψη του.
- Αν η επιδερμίδα σας είναι ξηρή ή κανονική χρησιμοποιείστε ένα ιριδίζων baby oil που θα αναδείξει το μαύρισμα.
- Αποφύγετε την απολέπιση, καθώς η αφαίρεση των νεκρών κυττάρων, θα μειώσει και την ένταση του μαυρίσματος
- Για το πρόσωπο χρησιμοποιείστε μακιγιάζ, σκουρότερου τόνου από ότι χρησιμοποιείται συνήθως.
- Τονίστε τα ζυγωματικά με μια πούδρα ή ρουζ σε μπρονζέ χρώμα
- Για τα μάτια προτιμήστε σκιές σε γήινες αποχρώσεις, καφέ, μπεζ, χρυσαφί και περάστε πολλές στρώσεις σκούρας μάσκαρας.
- Για τα χείλη επιλέξτε κραγιόν σε λαμπερά χρώματα, ή αν θέλετε φυσικό λουκ, επιλέξτε ένα γυαλιστερό λιπ-γκλος
- Τα λεπτά υφάσματα και τα παλ ανοιχτά χρώματα στα ρούχα, όπως το λευκό ή το κίτρινο, τονίζουν το μαύρισμα
- Τέλος τονώστε εκ των έσω το μαύρισμα, καταναλώνοντας τροφές που περιέχουν βήτα-καροτίνη, όπως καρώτα, σπανάκι, πεπόνι, μαϊντανό.

Πρώτη φορά στο σχολείο

Πρώτο κουδούνι την Πέμπτη για την νέα σχολική χρονιά με τον καθιερωμένο αγιασμό σ’ όλα τα σχολεία της χώρας. Συμβουλές για την ομαλή προσαρμογή των παιδιών.
Έχετε προϊδεάσει από πριν το παιδί για το σχολείο, με τα ευχάριστα πράγματα που θα ζήσει, τα καινούρια πράγματα που θα μάθει, τα άλλα παιδιά που θα γνωρίσει, τα παιχνίδια που θα παίζει. Μην το τρομοκρατείται λέγοντας ότι αν δεν είναι ήσυχο ή καλός μαθητής, ο δάσκαλος θα του βάζει κακό βαθμό. Φροντίστε να φανεί το σχολείο στα μάτια του παιδιού σαν μια ευχάριστη και δημιουργική εμπειρία και όχι σαν καταναγκαστικά έργα.
Το περισσότερο άγχος το μεταφέρουμε εμείς οι ίδιοι οι γονείς στα παιδιά μας με τις ανασφάλειές μας. Διηγηθείτε του ευχάριστες ή κωμικές στιγμές (που είναι σίγουρα περισσότερες από τις δυσάρεστες) από τα δικά σας μαθητικά χρόνια, δημιουργώντας ευχάριστη ατμόσφαιρα για το σχολείο.
Πολλά παιδιά τις πρώτες ημέρες δε θέλουν να πάνε σχολείο και αντιμετωπίζουν με κλάματα τον αποχωρισμό από εσάς. Διαβεβαιώστε λοιπόν το παιδί ότι το αγαπάτε, χωρίς κηρύγματα και μαλώματα. Τέλος πείτε του ότι είστε βέβαιη ότι θα περάσει πολύ ωραία στο σχολείο και εμπιστευτείτε το στις δασκάλες που ξέρουν πώς να το αντιμετωπίσουν.
Συνηθίστε το σιγά-σιγά να κοιμάται πιο νωρίς, για να μπορεί το πρωί να ξυπνά πιο εύκολα για το σχολείο. Η μετάβαση από τους ρυθμούς των διακοπών πρέπει να γίνει σταδιακά. Επίσης βρείτε από το βράδυ τα ρούχα που θα φορέσει και βάλτε το να ετοιμάσει την τσάντα του (μόνο του), για να μην χάνετε χρόνο το πρωί.
Μάθετε στο παιδί να τρώει ένα καλό πρωινό (γάλα, χυμό, δημητριακά ή ψωμί με βούτυρο και μέλι, τυρί, φρούτα) που θα του δώσει την απαραίτητη ενέργεια που χρειάζεται όλη την ημέρα. Είναι προτιμότερο για δεκατιανό, να πάρει από το σπίτι ένα σάντουιτς ή φρούτα, παρά συσκευασμένα γλυκά ή σνακ.

Το καλάθι του Σεπτεμβρίου

Γεμάτο το  καλάθι του μήνα από φρούτα, ζαρζαβατικά, μυρωδικά, ξηρούς καρπούς, τυριά και πολλά ψάρια.

Το σήμα κατατεθέν του Σεπτεμβρίου  στα φρούτα είναι τα σταφύλια, άσπρα, κόκκινα, με ή χωρίς κουκούτσια, για φαγητό ή για μούστο. Από φρούτα έχουμε ακόμα σύκα, φραγκόσυκα,  καρπούζια, πεπόνια, βανίλιες (δαμάσκηνα), ροδάκινα, γιαρμάδες, νεκταρίνια, αχλάδια, ακτινίδια, βύσσινα, μπανάνες, μούρα, γκρέιπ-φρούτ.
Από λαχανικά και χόρτα βρίσκουμε πιπεριές (πράσινες, κίτρινες, κόκκινες, Φλωρίνης, μικρές γλυκές ή καυτερές) ντομάτες, αγγούρια, κολοκυθάκια, μελιτζάνες, φασολάκια, αμπελοφάσουλα, χάνδρες,  ακόμα βλίτα, ραδίκια (ιταλικά και ήμερα), αλμύρα, γλιστρίδα, κάππαρη, ενώ αρχίζουν πράσα, σπανάκι, μαρούλια και σέλινο.
 Τα ψάρια, όπως ο τόνος, οι κολιοί, τα σκουμπριά, οι σαρδέλες, τα σαφρίδια, ο ξιφίας,  και τα μελανούρια, βρίσκονται στην καλύτερή τους εποχή. Ακόμα έχουμε γαύρο, γόπα, μαρίδα, αθερίνα, τσιπούρες, καλαμάρια, θράψαλα, γαρίδες, στρείδια.

Αρωματικά βότανα, βασιλικός, δυόσμος, θυμάρι, ρίγανη, φασκόμηλο και μέντα.
Από τυριά, τα ώριμα της άνοιξης, μανούρι, κρητικός ανθότυρος, αλλά και τα πικάντικα σαν το μετσοβόνε. Ακόμα τουλουμοτύρι, σφέλα, ξινομυζύθρα, στάκα.

Αυτήν την εποχή μαζεύονται τα αμύγδαλα, τα καρύδια και τα φιστίκια.

Τέλος ξεκινά η σοδιά από τις  πατάτες και τα ξερά κρεμμύδια.

Μπριάμ στον φούρνο

Υλικά

2 μελιτζάνες, 2 κολοκυθάκια, 2 πατάτες, 5-6 μανιτάρια, 2 κρεμμύδια, 1 κούπα ντομάτα ψιλοκομμένη, 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες, 1 κούπα ελαιόλαδο, ρίγανη, αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση

Κόβετε τις μελιτζάνες σε ροδέλες, τις αλατίζετε και τις αφήνετε ½ ώρα να ξεπικρίσουν. Τις ξεπλένετε και τις στραγγίζετε. Κόβετε τα λαχανικά σε ροδέλες.

Σ’ ένα ταψί ρίχνετε λίγο λάδι και απλώνετε  τα λαχανικά σε στρώσεις, βάζοντας ανάμεσα ντομάτα, ρίγανη και αλατοπίπερο. Περιχύνετε με το υπόλοιπο λάδι. Σκεπάζετε το ταψί με αλουμινόχαρτο και ψήνετε στο φούρνο, μέχρι να μαλακώσουν και να μείνουν με την σάλτσα τους.

Αθερίνα τηγανιτή

Υλικά

1 κιλό αθερίνα, 2 κούπες αλεύρι, 2 κ γ αλάτι, λάδι για το τηγάνισμα

Εκτέλεση

Ξεπλένετε την αθερίνα πολύ καλά, χωρίς να την καθαρίσετε, δεν χρειάζεται. Σε μια λεκάνη με καπάκι, βάζετε το αλεύρι, ρίχνετε το αλάτι και ανακατεύετε. Στραγγίζετε την αθερίνα και την βάζετε στην λεκάνη. Κλείνετε με το καπάκι, ανακινείτε την λεκάνη για να αλευρωθούν τα ψάρια. Ζεσταίνετε το λάδι σ’ ένα βαθύ τηγάνι,  παίρνετε λίγες- λίγες αθερίνες, τις τινάζετε από το περιττό αλεύρι και τις τηγανίζετε. 

Επιλέγοντας το σωστό σχολείο

H νέα σχολική χρονιά, σε λίγο αρχίζει. Μερικές συμβουλές, στην αναζήτηση του κατάλληλου σχολικού πλαισίου.
- Επισκεφτείτε πρώτα τα πλησιέστερα δημόσια ή ιδιωτικά σχολεία στην περιοχή που μένετε. Χρονομετρήστε τον χρόνο που χρειάζεστε για την μετάβασή σας στο σχολείο με τα πόδια ή με το αυτοκίνητο, εξετάζοντας όμως και παραμέτρους, όπως την κίνηση και την ασφάλεια στους δρόμους που θα πρέπει να διανύσετε, κατά τις πρωινές ή μεσημεριανές ώρες. Είναι σημαντικό ο χρόνος αυτός να είναι όσο το δυνατόν μικρότερος, για να μην χρειάζεται να ξυπνάμε το παιδί από τα χαράματα για να πάει στο σχολείο, αλλά και να ξαναγυρίζει πολύ αργά το μεσημέρι. Ο πρωινός ύπνος του είναι πολύτιμος, αλλά και ο χρόνος του επίσης για να μελετήσει, για άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες, για να παίξει, αλλά και για να περάσει λίγο χρόνο μαζί μας, δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνάμε αυτό. Συνήθως «παρκάρουμε» το παιδί στο σχολείο και είμαστε και ευχαριστημένοι, που θα έχει ένα σωρό δραστηριότητες να κάνει μέσα σ’ αυτό, γιατί μας βολεύει, προφασιζόμενοι φόρτο εργασίας. Τα παιδιά μας όμως δεν είναι «φυλακισμένοι» που βγαίνουν έξω με άδεια, είναι άνθρωποι που χρειάζονται, ξεκούραση, παιχνίδι και πρωτίστως την δική μας επαφή και αγάπη.
- Παρατηρείστε τον περιβάλλοντα χώρο του σχολείου, είναι σημαντικό το σχολείο να βρίσκεται σε ήσυχο και καθαρό περιβάλλον, μακριά από εστίες ρύπανσης, όχι μόνο περιβαλλοντικές αλλά και ηχητικές, όπως εργοστάσια, κομβικά σημεία λεωφόρων, σταθμούς συγκοινωνιακών μέσων, κεραίες κινητής τηλεφωνίας, αγορά με πολλά καταστήματα κλπ.
- Παρατηρείστε το προαύλιο του σχολείου, το μέγεθος, τα κάγκελα, το οδόστρωμα, αν υπάρχουν υποδομές για αθλητικές δραστηριότητες, δέντρα, παρτέρια με λουλούδια, υπόστεγα για τις βροχερές ή τις πολύ ζεστές μέρες. Συνεχίστε με το καθ’ αυτό κτίριο του σχολείου, παρατηρώντας αν υπάρχουν σπασμένα τζάμια, επικίνδυνη τοιχοποιία, σκουριασμένα κάγκελα, αιχμηρά μάρμαρα σε σκάλες, αφύλακτα παράθυρα σε ορόφους, σπασμένα καλοριφέρ, πλημμελής καθαριότητα στους χώρους του σχολείου ή στις τουαλέτες. Οι αίθουσες του σχολείου πρέπει να είναι φωτεινές και καθαρές και να έχουν εύκολη πρόσβαση στο προαύλιο του σχολείου, ενώ πρέπει να τηρούνται οι κανόνες υγιεινής, (στην κουζίνα, το κυλικείο, τις τουαλέτες), τα μέτρα ασφαλείας (πυροσβεστήρες, έξοδοι κινδύνου, έλεγχος αερίου), και τα μέτρα εποπτείας (συναγερμοί, έλεγχος εισόδου ή εξόδου μαθητών).
- Σε πολλές περιοχές, συστεγάζονται στο ίδιο κτίριο, το νηπιαγωγείο και το δημοτικό, αλλά ακόμα το γυμνάσιο και το λύκειο, γεγονός εξαιρετικά επικίνδυνο, για τους μικρότερους μαθητές, καθώς τα ενδιαφέροντα, αλλά και οι δραστηριότητες των μεγαλύτερων παιδιών, μπορούν να αποβούν επικίνδυνα για τα μικρότερα.
Βάσει στοιχείων της στατιστικής υπηρεσίας, οι τραυματισμοί στο σχολείο, κυριαρχούν στα ατυχήματα που συμβαίνουν στα παιδιά, καθώς περνούν εκεί το ένα τέταρτο της ημέρας τους. Ειδικότερα, το 70% των παιδιών τραυματίζεται στο προαύλιο, το 10% στις αίθουσες και το 7% στις σκάλες, όσον δε αφορά την ηλικία, διαπιστώνεται κλιμάκωση της συχνότητας των ατυχημάτων, με τα υψηλότερα ποσοστά να παρατηρούνται στις ηλικίες 10 έως 13 ετών.
-  Μάθετε από τον διευθυντή του σχολείου, τους διδάσκοντες ή τα μέλη του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, για την επάρκεια σε διδακτικό προσωπικό, για τον αριθμό των μαθητών που φοιτούν σε κάθε τάξη, για τα επιμέρους προγράμματα διδασκαλίας ή δραστηριοτήτων, (αθλητικών, ξένων γλωσσών, ενισχυτικής διδασκαλίας, ψυχολογικής υποστηρίξεως των μαθητών, εικαστικών, χορού κλπ.), για τυχόν προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζει το σχολείο και τέλος ενημερωθείτε, για το ωράριο λειτουργίας του σχολείου, αν υπάρχει ζώνη πρωινής ή απογευματινής φύλαξης (ολοήμερο).
-  Όσον αφορά τα ιδιωτικά σχολεία, εκτός όλων των ανωτέρω, ενημερωθείτε ακόμα για την εγκυρότητα της άδειας λειτουργίας του σχολείου, για την οικονομική επιβάρυνση της φοίτησης, ή και της μεταφοράς των μαθητών με σχολικά λεωφορεία. Μάθετε για τα μέτρα ασφαλείας που λαμβάνουν κατά την μεταφορά των μαθητών με τα σχολικά λεωφορεία, (μηχανολογικούς ελέγχους των λεωφορείων, εξειδικευμένους οδηγούς, συνοδό των μαθητών, χρήση ζωνών ασφαλείας κλπ.).

Αντώνης Βαρδής

«Έφυγε» σε ηλικία 66 ετών μετά από πολύχρονη μάχη με την επάρατο

«Δεν είμαι κάτι που τελειώνει,
δεν είμαι μια θολή οθόνη,
δεν είμαι έργο να μ’ αλλάξεις,
δεν είμαι φως που για να σβήσει το πατάς…»

Γεννήθηκε το 1940 στο Μοσχάτο. Από το 1954 εργαζόμενος για βιοποριστικούς λόγους γνωρίζεται με μεγάλους καλλιτέχνες Τσιτσάνη, Παπαιωάννου, Ζαμπέτα κ ά.

Σε ηλικία μόλις 17 ετών  με φίλους του δημιουργεί το συγκρότημα "Vickings". Το 1973 κέρδισε το δεύτερο βραβείο σύνθεσης με τραγούδι που ερμήνευσε ο Γ. Νταλάρας ακολουθεί λίγα χρόνια αργότερα το πρώτο του άλμπουμ «Οραματίζομαι».

«Δε θα με ξεχάσεις

θα ’μαι το τέλος σ’ ένα έργο που θα χάσεις
Δε θα με ξεχάσεις
σε ανεξέλεγκτες κρυφές σου καταστάσεις,
δε θα με ξεχάσεις, δε θα με ξεχάσεις…»

Συνεργάστηκε με καταξιωμένους συνθέτες Χρ. Νικολόπουλο, Τ. Σούκα, Θ. Πολυκανδριώτη, Δ. Μούτση, Γ. Σπανό, Λ. Κελαιδώνη, Μ. Λοίζο,, στιχουργούς Α. Ανδρικάκη, Μ. Ελευθερίου, Λ. Παπαδόπουλο, Πυθαγόρα, Μ. Τσιλιμίδη, Πάνο Φαλάρα και τραγουδιστές Χ. Αλεξίου, Γ. Πάριο, Μ. Μητσιά, Β. Μοσχολιού, Δ. Γαλάνη, Αν. Καλογιάννη, Β. Παπακωνσταντίνου, Α. Βίσση, Γλυκερία, Α. Ρέμο, Πλούταρχο, Ν. Βέρτης, Ν. Θεοδωρίδου, το γιο του Γ. Βαρδή,  Χρ. Μαραγκόζη που υπήρξε και σύζυγός του, ενώ έπαιζε κιθάρα και ερμήνευε και ο ίδιος τα τραγούδια του: «Δεν μετανιώνω», «Γίναμε ξένοι», Δυο νύχτες μόνο», «Εγώ δεν γνώρισα ουρανό», «Δώδεκα ακριβώς», «Ανάμνηση», «Δεμένος εδώ», Το δικό μου καράβι» κ ά . 

«Δε γυρίζω πίσω
δε γυρίζω πίσω
ξέρω, θα πονέσω, θα κλάψω, θα βρίσω
μα δε θα γυρίσω…»

Υποδεχόμαστε το φθινόπωρο

Γυρίζοντας από τις διακοπές, γεμάτοι με αναμνήσεις και νοσταλγία για το καλοκαιράκι που έφθασε στο τέλος του και για τις δουλειές, όπως το μάζεμα των ρούχων ή το συμμάζεμα του σπιτιού, για να υποδεχθούμε το φθινόπωρο και κατ’ επέκταση τον χειμώνα, ρίχνουν την διάθεση, μην πω μέχρι σε βαθμό κατάθλιψης. Κεφάλια πάνω λοιπόν και ιδέες κάτω. 
- Επιλέγουμε τις ωραιότερες φωτογραφίες του καλοκαιριού και απλά τις καρφώνουμε σ’ ένα πίνακα από φελλό που τον τοποθετούμε σε κάποιο σημείο του σπιτιού που μπορούμε να τον βλέπουμε συχνά, όπως το χολ. Ακόμα βάλτε αντικείμενα-σουβενίρ από τα ταξίδια του καλοκαιριού (βότσαλα, κάρτες, κλαδάκια, κουκουνάρια) και να δημιουργήσετε μια ξεχωριστή γωνιά.
- Στο μπαλκόνι ή στον κήπο ανανεώστε, ή φυτέψτε καινούρια φυτά, όπως βασιλικό, που είναι στα καλύτερά του αυτή την εποχή. Αν τον βάλετε μάλιστα και στο περβάζι του παράθυρου θα εμποδίσετε τους ενοχλητικούς επισκέπτες, βλέπε κουνούπια, μύγες να μπουν στο σπίτι, που σε αντίθεση με μας, αντιπαθούν την μυρωδιά του. Στις 14 Σεπτεμβρίου κόψτε μερικά κλαδάκια και πηγαίνετε τα στην εκκλησία, καθώς είναι η ύψωση Τιμίου Σταυρού, μια από τις μεγαλύτερες γιορτές του φθινοπώρου. Ακόμα με τον βασιλικό μπορείτε να φτιάξετε πέστο ή να νοστιμίσετε μυρωδικά και γευστικά τα φαγητά σας. 
- Στην βεράντα ή στον κήπο διοργανώστε βραδιές με φίλους με το έτερον ήμισυ, ή γιατί όχι και μόνοι, όσο ακόμα ο καιρός είναι ωραίος. Βάλτε κεράκια κατά προτίμηση αρωματικά και απολαύστε της νύχτας την σιγαλιά. Εναλλακτική, κυριακάτικο μπάρμπεκιου με κρέας ή ψάρια και την μυρωδιά του βασιλικού, να σας ταξιδεύουν στα καταγάλανα νησιά μας. Το καλοκαίρι δεν τελειώνει ποτέ, τουλάχιστον στο μυαλό και την διάθεσή μας. Καλό φθινόπωρο!

Η ταυτότητα του Σεπτεμβρίου

Ο Σεπτέμβριος είναι ο ένατος μήνας του χρόνου, έχει 30 ημέρες και θεωρείται ο πρώτος μήνας του Φθινοπώρου Στις 21 Σεπτεμβρίου είναι η φθινοπωρινή ισημερία -12 ώρες μέρα και 12 ώρες νύχτα- και από τις 22 αρχίζει το φθινόπωρο. Ακόμα είναι ο πρώτος μήνας του εκκλησιαστικού χρόνου ή αρχή της Ινδίκτου. Το όνομά του έχει λατινική προέλευση και σημαίνει έβδομος, καθότι στο ρωμαϊκό ημερολόγιο που άρχιζε από τον Μάρτιο ήταν έβδομος μήνας. Μερικώς αντιστοιχεί μαζί του ο αρχαιοελληνικός μήνας, Βοηδρομιών. Ο λαός μας τον ονομάζει ακόμα Χινόπωρο (γιατί αρχίζουν τα πρωτοβρόχια), Σταυρίτη (γιατί στις 14 Σεπτεμβρίου εορτάζεται η Ύψωση του Τίμιου Σταυρού), Τρυγητή (επειδή είναι η εποχή του τρύγου), Οργωτή ή Σποριά, επειδή αρχίζει το όργωμα και η σπορά των χωραφιών.

Κατά τον Σεπτέμβριο φεύγουν για τις θερμές χώρες τα μεταναστευτικά πουλιά, ανοίγουν τα σχολεία και ξεκινάει η νέα σχολική χρονιά και τέλος επανέρχεται ο δακτύλιος στο κέντρο της Αθήνας

Εορτολόγιο

Στις 4 Σεπτεμβρίου γιορτάζει η Ερμιόνη, στις 5  η Ζαχαρούλα και ο Ζαχαρίας, στις 7 η Κασσιανή, στις 8 είναι το Γενέσιον της Θεοτόκου, στις 9 ο Ιωακείμ και η Άννα, στις 11 η Ευανθία, στις 14 ο Σταύρος και η Σταυρούλα, στις 16 η Ευφημία, στις 17 η Σοφία, στις 20 ο Ευστάθιος και Ευσταθία, στις 25 η Ευφροσύνη, στις 29 ο Κυριάκος και στις 30 ο Γρηγόρης

Παροιμίες:
- Τον Σεπτέμβρη τα σταφύλια, τον Οκτώβρη τα κουδούνια (τελευταία τσαμπάκια με σταφύλια)
- Του Σταυρού σταύρωνε και δένε ή - Του Σταυρού σταύρωνε και σπέρνε
- Του Τρυγητή του αμπελουργού, χαλάλι παν οι κόποι
- Μάρτης και Σεπτέμβρης, ίσια τα μεσάνυκτα (ισημερία)
- Στον Τρυγητή σιτάρι σπείρε και στο πανηγύρι σύρε
- Τον Σεπτέμβρη οι βροχές πολλά καλά μας φέρνουν
- Αν βρέξει ο τρυγητής, χαρά στον τυροκόμο