Το «βάρος» στις πλάτες των παιδιών

Η σχολική τσάντα είναι το νούμερο ένα αξεσουάρ των μαθητών. Υπάρχουν σε διάφορα σχέδια, χρώματα, υφάσματα, σχήματα, μεγέθη, πλάτης αλλά και με ροδάκια. Τα παιδιά παραφορτώνουν με μεγάλο όγκο βιβλίων και χαρτιών τις τσάντες, με αποτέλεσμα να καταπονούν τους μυς και τις αρθρώσεις της μέσης.Τι να προσέξουμε.

Οι τσάντες πλάτης, πρέπει να είναι φτιαγμένες από ελαφριά υλικά (ύφασμα αντί για δέρμα). Να έχουν επιπλέον ενίσχυση μαλακού υλικού στα σημεία που ακουμπούν με την πλάτη, για να αποφεύγονται τα τρυπήματα με χάρακες και διαβήτες. Να έχουν πολλαπλές θήκες που θα βοηθήσουν να κατανεμηθεί το βάρος ομοιόμορφα. Τα λουριά στους ώμους πρέπει να είναι φαρδιά και ενισχυμένα με μαλακό υλικό, για να μην πιέζουν τους ώμους των παιδιών, ενώ πρέπει να έχουν την δυνατότητα να μακραίνουν ή να μαζεύουν για να προσαρμόζονται στο σώμα του παιδιού. Τέλος πρέπει να διαθέτουν μια λεπτή ζώνη στο κάτω μέρος της τσάντας, που θα δένει στην μέση για να συγκρατεί την τσάντα στην θέση της. Τα παιδιά δεν πρέπει να φοράνε την τσάντα μόνο από τον ένα ώμο, γιατί αναγκάζονται να γέρνουν τη σπονδυλική τους στήλη προς την μια πλευρά με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται προβλήματα στην μέση, αλλά και τραυματισμοί των ώμων και του αυχένα.
Οι τσάντες με ροδάκια, είναι οι πλέον ενδεδειγμένες αφού το παιδί δεν χρειάζεται να τις κουβαλά στην πλάτη αλλά τις τραβάει με τα ροδάκια. Το όλο σύστημα με τα ροδάκια πρέπει να είναι σχετικά ελαφρύ, για να μην προσθέτει κι άλλο βάρος στην τσάντα, τα ροδάκια να είναι μεγάλα και στέρεα, για να μην ακουμπά η τσάντα στο δρόμο από το βάρος και τέλος το χερούλι της τσάντας να είναι ανθεκτικό, για να μην σπάει και να ανεβοκατεβαίνει με ευκολία.