…Τρέμαν ακόμα από το φόβο. Τα μάτια τους ήταν κόκκινα απ' το
αιμάτινο ποτάμι της κόλασης που διάβηκαν. Και σαν πάτησαν σε στέρεο έδαφος,
μετρήθηκαν να δουν πόσοι φτάσανε και πόσοι λείπουν. Κι οι ζωντανοί δεν το
πιστεύανε, μόνο άπλωναν τα χέρια τους στο κορμί τους και το ψάχνανε, για να
βεβαιωθούνε πως δεν ήταν βρικόλακες. Και ψάχνανε και για την ψυχή τους, να δουν
αν ήταν στη θέση της. Μ' αυτή ήταν άφαντη. Είχε μείνει πίσω στην πατρίδα, κοντά
στους αγαπημένους νεκρούς και στους αιχμαλώτους, κοντά στα σπιτάκια, στα
χωράφια, στις δουλειές και στα καζάντια…Απόσπασμα
«Οι πρόσφυγες»
Η Διδώ Σωτηρίου το
γένος Παππά γεννήθηκε το 1909 στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας. Τέλειωσε το Γυμνάσιο
και σπούδασε γαλλικά στην Αθήνα, που είχαν εγκατασταθεί μετά την Μικρασιατική
καταστροφή. Συνέχισε τις σπουδές της στην Σορβόννη.
Εργάστηκε σαν δημοσιογράφος και αρχισυντάκτρια σε πολλά
έντυπα και εφημερίδες. Άρχισε να γράφει από το 1959, με πρώτο μυθιστόρημα «Οι
νεκροί περιμένουν». Αντλεί την θεματολογία των έργων της από την Μικρασιατική
καταστροφή και τα περισσότερα μυθιστορήματά της είναι βιωματικά, με πιο γνωστό το
«Ματωμένα χώματα» Άλλα έργα της: «Ηλέκτρα», «Εντολή», «Μέσα στις φλόγες»,
«Κατεδαφιζόμεθα», «Θέατρο». Έτυχε πολλών τιμητικών βραβείων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου