«Θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί
θα κοιμηθούμε», γιατί ο μεγάλος μας
καραγκιοζοπαίχτης, από το 2009 δεν είναι πια μαζί μας.
Γεννήθηκε στην Κηφισιά το 1924. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές
του, ξεκίνησε να σπουδάζει αρχιτεκτονική. Όταν όμως ο πατέρας του, ο πρωτοπόρος
καραγκιοζοπαίχτης Σωτήρης Σπαθάρης, σταμάτησε για λόγους υγείας, συνέχισε
εκείνος. Για 50 ολόκληρα χρόνια έγραφε, σκηνοθετούσε, έφτιαχνε σκηνικά και
έπαιζε, πίσω από τον μπερντέ, γυρίζοντας όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό,
συμπράττοντας ακόμα στο θέατρο, στον κινηματογράφο, σε συναυλίες, σε δίσκους
αλλά και σε βιβλία.. Μερικά από τα έργα του: «Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο
καταραμένο φίδι», «Ο δικτάτορας», «Ο καραγκιόζης φούρναρης», «Ο γάμος του
καραγκιόζη», «Ο καραγκιόζης γραμματικός», «Ο καραγκιόζης γιατρός» κ ά Ίδρυσε το
Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών στο Μαρούσι. Διακρίθηκε ακόμα ως ζωγράφος και
έλαβε μέρος σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το
εξωτερικό. Κατά την διάρκεια τιμητικής βράβευσής του στο Ινστιτούτο Γκαίτε,
έχασε την ισορροπία του και έπεσε στις σκάλες, με αποτέλεσμα να υποστεί
πολλαπλά κατάγματα και σοβαρό αιμάτωμα στον εγκέφαλο. Νοσηλευόταν σε κρίσιμη
κατάσταση στο νοσοκομείο και στις 9 Μαΐου του 2009 άφησε την τελευταία του
πνοή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου