«Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά
δε μου δίνεις σημασία κι η καρδιά μου πώς βαστά
Σ’ αγαπήσανε στον κόσμο βασιλιάδες, ποιητές
κι ένα κλωναράκι δυόσμο δεν τούς χάρισες ποτές…»
Υπήρξε ο κατ’ εξοχήν εκφραστής του ελληνικού ποιητικού
υπερρεαλισμού, με την μοναδική ποιητική συλλογή του «Αμοργός», ενώ καθιερώθηκε
ως κορυφαίος στιχουργός της ελληνικής έντεχνης μουσικής. Στίχοι του
μελοποιήθηκαν από σημαντικούς συνθέτες «Αθανασία», «Ρεμπέτικο», «Πήρες τον
μεγάλο δρόμο», «Πορνογραφία», «Η μικρή Ραλλού», «Αν θυμηθείς της τ’ όνειρό
μου». Αλλά και σαν μεταφραστής παρέμεινε αξεπέραστος «Ματωμένος γάμος», «Το
σπίτι της Μπερνάλντα Άλμπα», «Ο πατέρας», «Ταξίδι μακριάς μέρας μέσα στην
νύχτα» κ ά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου