Κρεμμύδια… για κλάματα

Το κρεμμύδι είναι ποώδες βολβόριζο φυτό της οικογένειας των λειριιδών (allium). Η χαρακτηριστική δε οσμή και γεύση του οφείλεται κυρίως στα θειούχα συστατικά του. «Δακρύβρεκτη» και μακριά η ιστορία τους, καθώς ήταν γνωστό ακόμα και από την εποχή των Χαλδαίων και των Αιγυπτίων, όπως φαίνεται από παραστάσεις σε φαραωνικούς τάφους. Για τους λαούς της βόρειας Αφρικής αποτελούσαν ιερό σύμβολο, καθώς με τον φλοιό τους συμβόλιζαν την αιωνιότητα. Στην Αρχαία Ελλάδα, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, οι αθλητές έτρωγαν κρεμμύδια καθημερινά για σωματική δύναμη.

Θρεπτική αξία

Μικρή η θερμιδική του απόδοση 36 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια και μεγάλη η θρεπτική τους αξία, λόγω της περιεκτικότητάς τους σε διάφορα φλαβονοειδή, αντιοξειδωτικά, που ενισχύονται από τις βιταμίνες Α, Β, C και Ε, αλλά και φώσφορο, φθόριο, ιώδιο, σελήνιο και κάλιο. Αποτελούν τροφή εξαιρετική στην πρόληψη του καρκίνου διαφόρων μορφών, αλλά και στην πρόληψη καρδιοπαθειών και υπέρτασης. Τα κρεμμύδια εμποδίζουν την άνοδο του επιπέδου του σακχάρου  στο αίμα και έτσι συνιστώνται και για διαβητικούς. Τέλος είναι διουρητικά, αντιβακτηριδιακά, αντιφλεγμονώδη και χωνευτικά.

Αγορά και επιλογή

Στην αγορά υπάρχουν τα ξερά κρεμμύδια και τα φρέσκα κρεμμυδάκια. Τα ξερά χωρίζονται ανάλογα με το χρώμα και το μέγεθος. Τα «κλασσικά» κιτρινοκαφέ,  τα κόκκινα, τα άσπρα, σε διάφορα μεγέθη και τα πολύ μικρά κοκκάρια ή στιφάδου. Όταν αγοράζουμε ξερά κρεμμύδια προσέχουμε να μην έχουν μαραμένα, μαυρισμένα και ξερά φύλλα εξωτερικά, έντονη μυρωδιά σαν μούχλα και τέλος όταν τα πιέζουμε να μην είναι μαλακά, που σημαίνει ότι θα έχουν χαλάσει εσωτερικά.

Καθάρισμα 

Για να μην κλαίμε όταν τα καθαρίζουμε και βρίσκουμε δικαιολογία να μην τα χρησιμοποιούμε, ένα είναι το μυστικό, να τα καθαρίζουμε κάτω από τρεχούμενο νερό. Και αυτό γιατί το νερό εξουδετερώνει τις θειικές ενώσεις που επιδρούν στους δακρυϊκούς αδένες και μας φέρνουν δάκρυα στα μάτια.   

Συντήρηση και μαγειρική

Θα πρέπει να αποθηκεύονται σε ένα ανοικτό δοχείο σε δροσερό και σκοτεινό μέρος, όπου διατηρούνται για ένα μήνα. Διατηρούνται και στο ψυγείο, βέβαια, αλλά να έχετε υπόψη ότι αλλάζει η γεύση τους και ευνοείται το χάλασμά τους, από την δημιουργία μούχλας. Στην αγορά κυκλοφορούν αφυδατωμένα σε φετούλες και τριμμένα σε σκόνη. Ευρεία η χρήση τους στην μαγειρική, καθώς καταναλώνονται ωμά σε σαλάτες, σαν πρώτο υλικό σοταρισμένα για μαγειρευτά, ψητά ολόκληρα σε αλουμινόχαρτο, ή κομμένα στο φούρνο, συνοδεύουν πίτσες, σάντουιτς ή μπέργκερ,  και τέλος μαγειρεμένα με κρέας σαν στιφάδο.