Ο Δημοσθένης γεννήθηκε το 384 πΧ στην Παιανία Αττικής. Αν
και είχε γεννηθεί με φυσικά ελαττώματα, σώμα ασθενικό, φωνή αδύναμη, τραύλιζε,
έκανε νευρικές κινήσεις ιδίως με τους ώμους, κατάφερε με την επίμονη
άσκηση να τα ξεπεράσει και να αναδειχθεί στον μεγαλύτερο ρήτορα της
αρχαιότητας.
Έζησε την εποχή της παντοδυναμίας του βασιλιά της Μακεδονίας
Φίλιππου του Α΄, ο οποίος είχε σαν σκοπό να υποτάξει υπό της αρχηγία του όλους
τους Έλληνες, για να μπορέσει να χτυπήσει τους Πέρσες. Άλλοι
συμμερίζονταν την σκέψη του Φίλιππου και άλλοι όπως ο Δημοσθένης πίστευαν
ότι οι Αθηναίοι έπρεπε να αναλάβουν αυτό τον ρόλο. Επί 15 χρόνια αντιμαχόταν
τον Φίλιππο και ξεσήκωνε τους Αθηναίους, με λόγους πύρινους, όπως τους
«Φιλιππικούς» και τους «Ολυνθιακούς».
Το 324 π Χ κατηγορήθηκε για δωροδοκία και εξορίστηκε.
Σύντομα κατάφερε να δραπετεύσει στην Αίγινα, από όπου επέστρεψε στην Αθήνα το
323, μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όταν ο Αντίπατρος της Μακεδονίας
νίκησε τους Αθηναίους, ζήτησε την καταδίκη του Δημοσθένη σε θάνατο. Ο
Δημοσθένης καταδιωκόμενος κατέφυγε στον ναό του Ποσειδώνα στην
Καλαύρεια (Πόρος), όπου για να μην συλληφθεί αυτοκτόνησε με
δηλητήριο στις 12 Οκτωβρίου του 322 π Χ.
Από τους λόγους του, που διακρίνονται για την μεγάλη
γλαφυρότητα, σαφήνεια και ρητορική τέχνη, σώζονται 61, μεταξύ των
οποίων «Υπέρ Κτησιφώντος Περί του στεφάνου», «Υπέρ Μεγαλοπολιτών», «Κατά
Αριστοκράτους» κ ά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου