Ο Γιώργος Ζαμπέτας γεννήθηκε στην Αθήνα (Μεταξουργείο), το
1925 με καταγωγή από την Κύθνο. Από μικρός αρχίζει να ασχολείται με την μουσική,
«γρατσουνόντας» το μπουζούκι του, που στα χέρια του παίρνει άλλη διάσταση, γίνεται
χορός, γίνεται τραγούδι, γίνεται ελληνικό λαϊκό γλέντι, δημιουργώντας την σχολή
του Γιώργου Ζαμπέτα, στο λαϊκό τραγούδι. Συνεργάστηκε με πολλούς συνθέτες Μ.
Χατζηδάκι, Μ. Θεοδωράκη, Σ. Ξαρχάκο, Μ. Πλέσσα, ενώ τραγούδια του ερμηνεύουν Βίκυ Μοσχολιού,
Μαίρη Λίντα, Μανταλένα, Ελένη Ροδά, Δούκισσα, Ρ. Κούρτη, Μαρινέλα, Σ.
Καζαντζίδης, Π. Τζανετής, Τ. Βοσκόπουλος, Σ. Κόκοτας, Δ. Μητροπάνος, Δ.
Παπαμιχαήλ, Α. Βουγιουκλάκη κ ά. «Μιας πεντάρας νιάτα», «Έναν αετό αγάπησα»,
«Που πας χωρίς αγάπη», «Τι να φταίει», «Σταλιά-σταλιά», «Ο φουκαράς»,
«Βουρκωμένη Δευτέρα», «Το ανθρωπάκι», «Ξημερώματα», «Γεια σου φίλε», «Στο
παγερό ξημέρωμα», «Η βαλίτσα», «Σήκω χόρεψε συρτάκι» κ ά
Τραγουδάει και ο ίδιος τα τραγούδια του, με ένα ιδιότυπο
τρόπο χιουμοριστικό και γλετζέδικο με χαρακτηριστικότερα «Ο πιο καλός ο
μαθητής», «Που ‘σαι Θανάση», «Ο πενηντάρης», Ο Αράπης», «Μάλιστα κύριε» κ ά. Εκτός
από την δισκογραφία, εμφανίζεται σε πολλά κέντρα, κάνοντας ένα εντελώς δικό του
χαβαλετζίδικο σόου με τις περίφημες ατάκες του, όπως το «άλα…» κάτι ανάμεσα σε
μάγκικο επιφώνημα και σε έκφραση για τσακίρ κέφι, ή το «Αιγάλεω Σίτι», όπως
αποκαλούσε την περιοχή που έμενε, «η βρόχα έπιπτε σι-θρου». Συμμετείχε σε
πολλές θεατρικές παραστάσεις και σε κινηματογραφικές ταινίες, «Ποτέ την
Κυριακή», «Τα κόκκινα φανάρια», «Οδός ονείρων», «Είναι μεγάλος ο καημός»,
«Έκλαψα πικρά για σένα», «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια», «Μιας πεντάρας νιάτα»,
«Τι 30, τι 40, τι 50», «Ο τζαναμπέτης». Μετά από πολύμηνη ασθένεια έφυγε στις 10 Μαρτίου του 1992,
στα 67 του μόλις χρόνια, αφήνοντας φτωχότερη την ελληνική λαϊκή μουσική.
Περίεργη σύμπτωση, ο γιος του Μιχάλης έφυγε στις 10 Μαρτίου 2008.
Πηγή: Kleiditousol.blogspot.com Συντάκτης: Χάρης Κόντος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου