399 π Χ: Ο φιλόσοφος Σωκράτης καταδικάζεται να πιει το κώνειο.

Ο Σωκράτης με την διδασκαλία του είχε κάνει πολλούς εχθρούς. Καταπολεμούσε τις θεωρίες των σοφιστών, που τις πίστευε ολέθριες, ξεσκέπασε τους δοκησίσοφους και τους φαντασμένους. Έτσι τρεις Αθηναίοι, ο πολιτικός Άγυτος, ο ποιητής Μέλητος και ο ρήτορας Λύκων τον κατηγόρησαν για ασέβεια και διαφθορά των νέων, με αυτά τα λόγια: «Αδικείς Σωκράτης, ούς μεν η πόλις νομίζει θεούς ου νομίζων, έτερα δε καινά δαιμόνια εισηγούμενος. Αδικεί δε και τους νέους διαφθείρων. Τίμημα θάνατος». Δηλ: «Αδικεί ο Σωκράτης, γιατί δεν πιστεύει τους θεούς που πιστεύει η πόλη, παρά εισάγει καινούργιους. Αδικεί δε, γιατί διαφθείρει και τους νέους. Η ποινή είναι θάνατος». Η απολογία του στάθηκε περήφανη και αξιοπρεπής, αντάξια ενός φιλοσόφου, χωρίς να ζητήσει χάρη. Έτσι καταδικάστηκε με μικρή πλειοψηφία να πιει το «κώνειο». Επειδή μεσολάβησε μια θρησκευτική γιορτή, ο Σωκράτης παρέμεινε επί 30 ημέρες στο δεσμωτήριο, που είχε μεταβάλει σε φιλοσοφική σχολή, καθώς δίδασκε όσους ερχόντουσαν να τον επισκεφτούν. Τις λεπτομέρειες αυτές τις έγραψε ο Πλάτωνας στην «Απολογία», στον «Κρίτωνα», στον «Φαίδωνα», αλλά και ο Ξενοφώντας στα «Απομνημονεύματα».