Ημέρα της Γης και της Φύσης

Την Γη που πληγώναμε…

…και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπο, κατ’ εικόναν Θεού εποίησεν αυτόν, άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς. Και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός λέγων, αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γην και κατακυριεύσατε αυτής και άρχετε των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του ουρανού και πάντων και κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπόντων επί της γης. ..και είπεν ο Θεός, ιδού έδωκα υμίν χόρτον σπόριμον σπείρων σπέρμα, ό έστιν επάνω πάσης γης και παν ξύλον, ό έχει εαυτώ καρπόν σπέρματος σπορίμου, υμίν έστε εις βρώσιν…(Γένεσις)

Και αυξηθήκαμε και πληθήναμε και την πληρώσαμε τίγκα και την κατακυριεύσαμε και άρξαμε και των ιχθύων της θάλασσας και των πετεινών του ουρανού και πάντων των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπόντων επί της γης. Και σπείραμε τους σπόρους και φάγαμε τα χόρτα, αλλά και όλα τα ζώα που ήταν απάνω της, τρωγόντουσαν δεν τρωγόντουσαν. Αλλά δεν σταματήσαμε εκεί αφού την κατασπαράξαμε στην επιφάνεια, με χημικά, λιπάσματα, σκουπίδια και πλαστικά χωθήκαμε στα σπλάχνα της και της αρπάξαμε υγρά, στερεά και αέρια, της μπήξαμε συγκοινωνίες, μεταφορικά μέσα, τούνελ, νάρκες βόμβες, ατομικούς αντιδραστήρες. Και ας βρυχόταν με σεισμούς, πλημμύρες και τσουνάμια κι ας ξέρναγε τα σωθικά της, με ηφαίστεια και λάβες, εμείς κωφεύαμε και συνεχίσαμε το καταστροφικό μας έργο. Κάναμε όμως πορείες με πανώ και συνθήματα, μετά από διασκέψεις, και συσκέψεις πήραμε αποφάσεις για την σωτηρία της, και τώρα πάνω στο κουφάρι της που κείτεται ουσιαστικά νεκρό, της αφιερώνουμε μια μέρα του χρόνου, κάνουμε γιορτές και πανηγύρια, για την Γη που έχουμε… ΕΧΟΥΜΕ;