Είμαστε για τα πανηγύρια…

Έκφραση που μάλλον έχει τις ρίζες της στην Κόρινθο επί Φραγκοκρατίας, όταν ήκμαζε σαν εμπορικό και οικονομικό κέντρο, τα δυο πασίγνωστα πανηγύρια της δε κρατούσαν 1-2 μήνες και όταν ξεκίναγαν να πάνε πολλοί ντόπιοι και ξένοι έλεγαν «είμαστε για τα πανηγύρια». Στην σημερινή εποχή η φράση έχει παραφθαρεί και εκφράζει την έξω καρδιά διάθεση, την αποποίηση της σοβαρότητας και της υπευθυνότητας Τι είναι όμως τα πανηγύρια;

Τα πανηγύρια είναι κατάλοιπα ή απόηχος αν θέλετε των αρχαίων βακχικών γιορτών που στο πέρασμα όμως των αιώνων, εντάχθηκαν στις θρησκευτικές γιορτές ενσωματώνοντας διάφορα πολιτιστικά στοιχεία από το τους τόπους που διεξάγονται. Η παράδοση των πανηγυριών συνδέεται κυρίως με τον αγροτικό χώρο με επίκεντρο την εκκλησία του χωριού ή το υπαίθριο ξωκλήσι. Αποτελούσαν το γεγονός της χρονιάς και δεν συμμετείχαν μόνοι οι ντόπιοι αλλά και οι κάτοικοι από τα γύρω χωριά, γιατί αποτελούσαν τόπο συνάθροισης, επικοινωνίας, εμπορικής συναλλαγής και κοινωνικής συναναστροφής, αλλά και ευκαιρία για διασκέδαση και χορό.
Τα παλαιότερα χρόνια χαρακτηρίζονταν ως εμποροπανήγυρις, όπου έφερναν και πουλούσαν διάφορα αγροτικά προϊόντα (αυγά, τυριά, κηπευτικά, φρούτα) ή ζώα (άλογα, κότες κλπ.) και από κει αγόραζαν ρούχα, παπούτσια, εργαλεία κ ά. Ακόμα κλείνονταν συμφωνίες για αγοροπωλησίες κτημάτων, ή συμφωνίες για γάμους, καθώς αποτελούσαν κι ένα είδος «νυφοπάζαρου», όπου οι νέοι της εποχής μπορούσαν να δουν και να γνωρίσουν τις κοπέλες. Οι παιδικές αναμνήσεις των παππούδων ή και των γονιών μας ακόμα από τα πανηγύρια, είναι συνυφασμένες με την γλύκα από το «κοκοράκι» ή το μαλλί της γριάς και την αλμύρα του αλατιού, από τον πασατέμπο και το ποπ-κορν. Η γιορταστική κοινωνικοποίηση στους χώρους των πανηγυριών ολοκληρωνόταν με τα «κλαρίνα», μουσική και τραγούδι από οργανοπαίχτες και λαϊκούς τραγουδιστές. Απαραίτητο συμπλήρωμα του πανηγυριού αποτελούσε το γλέντι και η διασκέδαση. Μουσική, χορός, κρασί, και φαγοπότι. Οι ευκαιρίες για διασκέδαση σε κάποιο κέντρο στην πόλη ελάχιστες, έτσι το πανηγύρι έπαιζε και το ρόλο του κέντρου διασκέδασης. Δεκάδες πανηγύρια γίνονταν κατά την διάρκεια του χρόνου σε συνάρτηση με τις θρησκευτικές εορτές ή τα κοινωνικά δρώμενα στον κύκλο του έτους. Τα τελευταία χρόνια τα περισσότερα πανηγύρια έχει επικρατήσει να γίνονται τους καλοκαιρινούς μήνες, γιατί τότε οι ντόπιοι ή οι ξένοι επισκέπτονται τα χωριά. Μεγάλα πανηγύρια γίνονται Πέτρου και Παύλου, Προφήτη Ηλία, Αγίας Μαρίνας Αγίας Παρασκευής, με σημαντικότερο όμως όλων της Παναγίας , το Δεκαπενταύγουστο. Τα πανηγύρια στις μέρες μας έχουν αλλάξει ρόλο και στόχο. Διοργανώνονται πλέον από τους πολιτιστικούς ή εξωραϊστικούς συλλόγους, αποτελώντας κίνητρο επιστροφής στην πατρώα γη τους καλοκαιρινούς μήνες για τις διακοπές και μια από τις ελάχιστες ευκαιρίες συνάντησης με τους υπόλοιπους συντοπίτες. Και αν οι παλιοί είχαν την λαχτάρα για το «κοκοράκι», σήμερα η χαρά της συνεύρεσης, το γλέντι και η διασκέδαση με τους συχωριανούς μας και γιατί όχι και η γουρνοπούλα, ας αποτελέσουν το κίνητρο της συμμετοχής μας στα εναπομείναντα πανηγύρια, μήπως καταφέρουμε και «οσμιστούμε» ή «γευτούμε» αλλοτινές εποχές, αλλά και για να ξαναζωντανέψουν τα ξεχασμένα χωριά μας έστω και κάποιες καλοκαιρινές μέρες