«Mες την υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισές
απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα
όλ’ η παρέα πίναμ’ εψές·
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια…»
Ο Κώστας Γιαννακός όπως ήταν το πραγματικό του όνομα άνοιξε
νέους ορίζοντες δημιουργώντας μια δική του προσωπική σχολή στα περισσότερα είδη
του γραπτού λόγου ( ποίηση, χρονογράφημα, κριτική κλπ). Το έργο του διέπεται
από ανθρωπιά, λυρισμό αλλά και σαρκασμό. Ξεχωρίζουν, Ποιητικά: «Το φως που καίει», «Σκλάβοι
πολιορκημένοι», «Οι μοιραίοι», «Η μάνα του Χριστού», «Οι πόνοι της Παναγιάς», Πεζογραφήματα:
«Η αληθινή απολογία του Σωκράτη», «Το ημερολόγιο της Πηνελόπης», Μελέτες:
«Αισθητικά» 2 τόμοι, «Ο Σολωμός χωρίς μεταφυσική», «Ζωντανοί άνθρωποι» κ ά. Στίχοι
του μελοποιήθηκαν από συνθέτες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου