Γιώργος Σεφέρης

«Λίγο ακόμα θα δούμε τις αμυγδαλιές να ανθίζουν

Λίγο ακόμα θα δούμε τα μάρμαρα να λάμπουν

Να λάμπουν στον ήλιο και η θάλασσα να κυματίζει

Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα…»

Στις 20 Σεπτεμβρίου 1971 «έφυγε» ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, βραβευμένος το 1963 με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Ο Γιώργος Σεφεριάδης όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, ασχολήθηκε με τα γράμματα με πρώτη εμφάνιση το 1931 με το ποιητικό έργο του «Στροφή»,  καθιερώνοντας την Νέα Ποιητική Σχολή. Η ποίηση του λιτή, ήρεμη, συμβολική, επική, αλλά ταυτόχρονα και δυνατή, αντλεί τα θέματα από την αρχαία ελληνική μυθολογία και ιστορία, αναδεικνύοντας την αγωνία αλλά και την ένδοξη πορεία του ελληνισμού ανά τους αιώνες. Έγραψε ακόμα κριτικές μελάτες, δοκίμια, μεταφράσεις. Ενδεικτική Βιβλιογραφία: «Στέρνα», «Μυθιστόρημα», «Τετράδιο γυμνασμάτων», «Ημερολόγιο καταστρώματος Α», «Ημερολόγιο καταστρώματος Β», «Ημερολόγιο καταστρώματος Γ», «Έξι νύχτες στην Ακρόπολη», «Εκλογή από τις δοκιμές» κ ά. Στίχοι του μελοποιήθηκαν: «Πες το με ένα γιουκαλίλι», «Ο τόπος είναι κλειστός», «Ο Στρατής ο θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους», «Σαντορίνη», «Είναι παλιό το λιμάνι», «Επιφάνεια Αβέρωφ» κ ά  Μετά τον θάνατό του εκδόθηκαν το προσωπικό του ημερολόγιό με τον τίτλο «Μέρες…» και το πολιτικό του ημερολόγιο, με τον τίτλο «Πολιτικό».