…Ως κι οι πικροί μου χρόνοι, οι παιδικοί μου,
θολές, σβησμένες ζωγραφιές.
Κι είν’ αδειανό σεντούκι η θύμησή μου.
Όλη η ζωή μου του χαμού.
Μ' από την κόλασή μου στο φωνάζω:
εικόνα σου είμαι, κοινωνία, και σου μοιάζω.
Αδελφή της πεζογράφου Έλλης Αλεξίου, υπήρξε σύζυγος του Νίκου
Καζαντζάκη (1911-1926) και από το 1933 του ποιητή και κριτικού Μάρκου Αυγέρη.
Συνεργάστηκε με περιοδικά και έγραψε όλα τα είδη του λογοτεχνήματος, πεζά,
ποίηση, θέατρο, παιδικά, δοκίμιο.«Τη νύχτα του Αη-Γιάννη», «Άνδρες», «Κόκκινη
ζωή», «Ρίντι Παλιάτσο», «Ενώ το πλοίο
ταξιδεύει», «Πληγωμένα πουλιά», «Άνθρωποι και υπεράνθρωποι», «Οι τρεις φίλοι»,
«Τα λουστράκια» κ ά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου