1933: Πέθανε ο Κωνσταντίνος Καβάφης, ποιητής

«Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,

να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις…»

Η ποίηση του είναι ιδιόμορφη, χαρακτηριζόμενη  από ευγένεια, αξιοπρέπεια, στωικισμό, που όμως διαπνέεται από λυρική συγκίνηση. Αλλά και η γλώσσα του είναι ιδιότυπη, λιτή, επιγραμματική  και απλή χωρίς στολίδια, όμως ειρωνική και απαισιόδοξη. Εμπνεόταν από την αρχαία και βυζαντινή ιστορία, από την γενέτειρά του Αλεξάνδρεια, αλλά και από τον ιδιότυπο ερωτισμό του. Ο ίδιος κατατάσσει τα ποιήματά του σε τρεις κατηγορίες: Φιλοσοφικά, ιστορικά και αισθησιακά (ερωτικά). «Ιθάκη», «Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον» (Αλεξάνδρεια), «Υπέρ της Αχαϊκής συμπολιτείας πολεμίσαντες», «Τα βήματα», «Τα τείχη», «Οι βάρβαροι», «Οι ψυχές των γερόντων», «Τα κεριά», «Θερμοπύλες», «Τρώες», «Μονοτονία» κ ά.