Ο Δεκέμβριος είναι ο τελευταίος μήνας του χρόνου και πρώτος
του χειμώνα. Ο Δεκέμβριος στο ρωμαϊκό
ημερολόγιο, που άρχιζε τον Μάρτιο, ήταν ο δέκατος μήνας και αυτό σήμαινε το
όνομά του που προερχόταν από την λατινική λέξη Decem που
σημαίνει δέκα. Στο Γρηγοριανό ημερολόγιο έγινε ο δωδέκατος μήνας του χρόνου και
ένας από τους 7 που έχουν 31 ημέρες. Ο λαός μας ακόμα τον ονομάζει
Χριστουγεννιάτη, Χιονιά, Βρομαλίτη. Συμπίπτει περίπου προς τον αττικό μήνα Ποσειδεώνα.
Στις 22 Δεκεμβρίου είναι η μικρότερη μέρα του χρόνου, το χειμερινό ηλιοστάσιο,
που σηματοδοτεί και την αρχή του χειμώνα
Παροιμίες για
τον Δεκέμβριο:
Δεκέμβριος, Χριστού
γέννηση και καλός μας χρόνος
Χιόνι του
Δεκεμβρίου, χρυσάφι του καλοκαιριού
Το τραγούδι με τον
τρύγο, τον Δεκέμβρη παραμύθι
Βαρβάρα μίλησε κι ο
Σάββας απεκρίθη: Μάζεψε ξύλα κι άχυρα και σύρτε και στο μύλο, γιατί Αι Νικόλας
έρχεται στα χιόνια φορτωμένος.
Απ’ τα
Νικολοβάρβαρα αρχίζει ο χειμώνας
Γύρω-γύρω του
Χριστού, η κορφή του χειμωνιού
Αγία Βαρβάρα
γέννησε κι ο Σάββας το εδέχθη κι ο Αϊ Νικόλας έτρεξε να πάει να το βαπτίσει.
Τον Νοέμβρη και
Δεκέμβρη φύτευε καταβολάδες
Να ‘ναι
Χριστούγεννα στεγνά, τα φώτα χιονισμένα και τα Λαμπρά βρεχούμενα, αμπάρια
γιομισμένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου